Jerzy Zawieyski

Dramaturg i prozaik. Ukończył krakowską Wyższą Szkołę Dramatyczną. W latach 1925 - 1929 występował jako aktor w Teatrze Reduta. Przez następne trzy lata pracował  wśród uchodźstwa polskiego we Francji jako instruktor teatralny. Do wybuchu wojny był dyrektorem Instytutu Teatrów Ludowych w Warszawie. W okresie okupacji uczestniczył w Warszawie w konspiracyjnej działalności kulturalnej. W czasie powstania warszawskiego w 1944 działał w komórce propagandowej na Mokotowie. Był współzałożycielem i prezesem utworzonego w 1956 Ogólnopolskiego Klubu Postępowej Inteligencji Katolickiej. Wybrany w 1957 na posła na Sejm PRL, pełnił tę funkcję przez trzy kadencje. Od 1957 był równocześnie członkiem Rady Państwa. W marcu 1968 był współautorem interpelacji Koła Posłów "Znak" w obronie młodzieży akademickiej represjonowanej przez milicję po akcjach protestacyjnych; w następstwie podtrzymującego tę interpelację przemówienia sejmowego został zmuszony do rezygnacji z godności członka Rady Państwa, a w następnym roku skreślony z listy kandydatów do Sejmu PRL. Zmarł 18 czerwca 1969 w Warszawie ( w bliżej niewyjaśnionych okolicznościach, po upadku z okna czwartego piętra kliniki, gdzie przebywał na wskutek wylewu krwi do mózgu ); pochowany w Laskach k. Warszawy.