Jean-Philippe Rameau urodził się 25 września 1683 roku w Dijon. Był francuskim kompozytorem okresu baroku, autorem oper, baletów i utworów klawesynowych.
Rameau studiował we Włoszech, pracował jako organista i kapelmistrz w Awinionie, Clermont-Ferrand oraz Paryżu. Był objęty mecenatem pisarza Alexandre-Jeana-Josepha Le Riche de La Popeliniere. Pierwszą operę napisał we współpracy z Wolterem mając 49 lat. Jego pierwsza tragedia nie odniosła sukcesu, dopiero drugi utwór sceniczny "Les Indes Galantes" został dobrze przyjęty. Laur zwycięstwa przyniosło kompozytorowi wznowienie opery "Pygmalion" w 1751 roku. Rok później muzyka Rameaua odeszła w zapomnienie poprzez poparcie przez kompozytora strony tradycjonalistów w konflikcie buffonistów z antybuffonistami. Jean-Philippe Rameau zmarł w Paryżu 19 września 1764 roku.
Renesans twórczości Rameau nastąpił w drugiej połowie XX wieku. Filharmonie powróciły do utworów klawesynowych, zaczęto znów wystawiać jego opery, nagrywać kompozycje. W historii muzyki fundamentalne znaczenie mają prace teoretyczne Rameau, w których stworzył podstawy harmoniki funkcyjnej i systemu dur-moll.