Colm Wilkinsonbiografia

7,8
261 ocen gry aktorskiej
żona Deirdre (03.06.1970), 4 dzieci: Aaron, Judith, Simon i Sarah
Colm Wilkinson (znany również jako C. T. Wilkinson) urodził się 5 czerwca 1944 roku w dzielnicy Drimnagh, w Dublinie (Irlandia). Jest wybitnym irlandzkim wokalistą (tenorem), kompozytorem i aktorem. Ma dziewięcioro rodzeństwa, a jego rodzice również byli utalentowanymi muzykami. Początkowo Wilkinson pracował z ojcem w rodzinnej firmie i grywał w różnych zespołach muzycznych. W wieku 16 lat pojechał w trasę do Stanów i niedługo potem porzucił rodzinny biznes, by stać się pełnoetatowym, profesjonalnym muzykiem. Był członkiem kilku zespołów muzycznych (wykonujących jazz, blues, country i rock), wliczając w to irlandzkie "The Action" oraz "The Witnesses". W 1970 roku poślubił Deirdre, z którą ma czworo dzieci - Aarona, Judith, Sarę i Simona. W 1972 roku przez 6 miesięcy Wilkinson wcielał się w postać Judasza w dublińskiej produkcji musicalu "Jesus Christ Superstar" Andrew Lloyd Webbera, szybko zyskał rozgłos i sławę, w efekcie czego przez następne około 2,5 roku grał Judasza w wersji westendowskiej, a później w ogólnobrytyjskiej trasie. Była to jego pierwsza musicalowa rola.

W 1976 roku śpiewał partię Che na koncepcyjnym albumie do musicalu "Evita", jednak zamiast udać się na przesłuchanie, gdy prowadzono casting do londyńskiej produkcji, Wilkinson poszedł w kierunku piosenki autorskiej i rozpoczął karierę solową. W 1978 roku musical przeniesiono na Broadway i ponownie zaproponowano mu rolę Che, Colm odrzucił jednak ofertę, gdyż chciał spędzić ten czas z rodziną. W 1977 roku wydał własny album, który przez osiem tygodni zajmował pierwsze miejsce na irlandzkich listach przebojów. W tym samym roku w Londynie wystawiano rockowy musical "Fire Angel", będący adaptacją "Kupca Weneckiego" Williama Shakespeare'a, Colm zaśpiewał partię Baracha (będącego odpowiednikiem Shylocka). Jego występ był tak imponujący, że zaproponowano mu, by dołączył w szeregi aktorów Royal National Theatre. Niejednokrotnie pojawiał się w radiu i telewizji (BBC1, BBC2, RTE), wliczając w to program w RTE Television "Me and My Music" całkowicie poświęcony napisanym przez niego utworom, które sam wykonywał. 

Wilkinson rozwijał swą międzynarodową karierę nie tylko jako wokalista, ale również kompozytor - jego utwory można usłyszeć, na przykład: w angielskiej komedii "Elegant", amerykańskim programie dokumentalnym "The Changing Face Of Ireland", czy szwedzkim filmie dokumentalnym o amerykańskim prezydencie Jimmym Carterze "The Power And The Dream", do którego napisał całą ścieżkę dźwiękową. Pomimo, iż na początku lat 80. jego pozycja jako jednego z najlepszych wokalistów była całkowicie bezpieczna, wciąż szukał okazji by w pełni przetestować swoje zdolności zarówno wokalne jak i aktorskie. Wystąpił więc w dublińskiej wersji musicalu "Voices" opowiadającego o życiu Joanny D'Arc. 

Prawdziwa okazja do wypróbowania pełni jego zdolności nadarzyła się jednak w 1984 roku, kiedy zaproponowano mu rolę Jeana Valjeana w "Nędznikach". Kiedy musical wciąż był jeszcze w fazie przygotowań, Wilkinson rozpoczął ponownie współpracę z Andrew Lloyd Webberem, który wybrał go do roli Upiora w musicalu "Upiór w operze". Był on pierwszą osobą wcielającą się w tę postać - zagrał go na testowym pokazie na festiwalu w Sydmonton. W prawdzie Webber chciał, by Wilkinson zagrał Upiora również w teatrze, jednakże Colm odrzucił propozycję, ze względu na podpisany już kontrakt w "Nędznikach". Londyńska premiera "Nędzników" miała miejsce w październiku 1985 roku, a w marcu 1987 roku przeniesiono ją na Broadway. Początkowo amerykańskie Actors' Equity Association nie zgadzało się, by Wilkinson zagrał Valjeana w Nowym Jorku, w związku z ich polityką zatrudniania tylko amerykańskich aktorów. W odpowiedzi na to producent, Cameron Mackintosh, postawił ultimatum: albo partię Valjeana zagra Wilkinson, albo przedstawienie na Broadwayu się nie odbędzie. Actors' Equity Association ustąpiło.

Wilkinson wygrał Helen Hayes Award, Outer Critics Circle Award oraz Theatre World Award, a także był nominowany jako najlepszy aktor musicalowy do Tony Award oraz Drama Desk Award. Był pierwszym anglojęzycznym wokalistą wcielającym się w postać Venjeana. Po sześciu miesiącach Colm postanowił odejść z Broadwayu, by powrócić wraz z rodziną do Irlandii. Choć po odejściu z "Nędzników", po raz kolejny, zaproponowano mu główną rolę w "Upiorze z Opery" (tym razem w produkcji broadwayowskiej) wokalista odrzucił ofertę i powrócił do Dublina. W 1989 roku ponownie zaoferowano mu rolę Upiora, tym razem w pierwszej toronckiej produkcji "Upiora w operze". Wilkinson zaakceptował ją i przeniósł się do Toronto, gdzie mieszka do dzisiaj. Przez około 4,5 roku odbyło się tam blisko 1700 przedstawień z Colmem jako Upiorem. Za tę rolę został nagrodzony Dora Mavor Moore Award w kategorii Outstanding Performance by a Male. Wilkinsona usłyszeć można również na koncepcyjnym albumie musicalu "Jekyll and Hyde" z 1990 roku, gdzie wykonuje partię tytułowego bohatera. Pomimo składanych mu wielokrotnie ofert nie wcielił się jednak w tę postać na scenie, ponieważ wciąż grał Upiora.

W 1995 roku wziął udział w koncertowej wersji "Nędzników" - "Les Misérables - The Dream Cast in Concert" - z okazji dziesięciolecia musicalu, wykonując partię Jeana Valjeana, która odbyła się w Royal Albert Hall w Londynie. Reszta solistów została wybrana spośród wykonawców grających w dwóch londyńskich produkcjach oraz w produkcji broadwayowskiej i australijskiej. Wilkinson grał Valjeana również podczas trasy "Nędzników" w 1998 roku w Toronto (za co otrzymał swoją drugą Dora Mavor Moore Award w kategorii Outstanding Performance by a Male), w 1999 roku w Dublinie, a także w 2002 roku w San Francisco i Szanghaju. W 2009 roku wcielił się w postać Lorda Darcy w trzecim i czwartym sezonie miniserialu "Dynastia Tudorów". W maju tego samego roku Wilkinson występował przed ogromną publicznością na National Memorial Day Concert w Kapitolu w Waszyngtonie, koncert transmitowany był w całych Stanach przez PBS. W październiku 2010 roku Wilkinson był gościem specjalnym na koncercie z okazji 25. rocznicy musicalu "Nędznicy", a w 2011 roku pojawił się wraz z kilkoma innymi odtwórcami roli Upiora na 25. rocznicy "Upiora w operze" w Royal Albert Hall w Londynie. Wilkinson wcielił się również w rolę Biskupa z Digne w filmowej adaptacji "Les Misérables: Nędznicy (2012)Nędzników" z 2012 roku. W październiku 2012 Colm Wilkinson uhonorowany został tytułem Doktora Honoris Causa przez Ryerson University w Toronto za szczególne zasługi w dziedzinie sztuki.

Wilkinson zaangażowany jest w przeróżne akcje charytatywne, przykładowo w 2013 roku był gościem specjalnym na The UNICEF Experience w Toronto, a 11 stycznia 2014 roku pojawił się jako Biskup z Digne na charytatywnym przedstawieniu "Nędzników" w Toronto, z którego pieniądze zostały przekazane na pięć różnych organizacji. Była to jedyna okazja, by zobaczyć Colma jako Biskupa z Digne w scenicznej wersji "Nędzików". Ponadto wokalista jest jednym z założycieli "Theatre 20" - toronckiego teatru stworzonego z myślą o wspieraniu młodych artystów i kanadyjskich produkcji teatralnych. Co roku Colm Wilkinson jeździ w, cieszące się dużym powodzeniem, międzynarodowe trasy koncertowe, wykonując piosenki z musicali, różnego rodzaju covery (z najróżniejszych gatunków muzycznych, takich jak na przykład rock, country, czy blues) oraz swoje własne utwory.

Ile lat ma Colm Wilkinson?

Ma 80 lat.

Kiedy urodził się Colm Wilkinson?

Urodził się 5 czerwca 1944.

Ile wzrostu ma Colm Wilkinson?

Ma 173 cm wzrostu.

Gdzie urodził się Colm Wilkinson?

$personFaq.birthPlace.cityName, Irlandia

W ilu filmach zagrał Colm Wilkinson?

Zagrał w 2 filmach. Sprawdź w jakich tutaj.

Jaka jest najwyżej oceniana rola Colm Wilkinson?

Biskup Digne w filmie Les Misérables: Nędznicy.

Czy Colm Wilkinson dostał Oscara?

Nie otrzymał Oscara.

Ile Colm Wilkinson zdobył nagród i nominacji?

Zdobył 1 nagrodę oraz 1 nominacji. Sprawdź je wszystkie tutaj.