Charlton Heston

Swoją pierwszą rolę zagrał jeszcze jako student w "Peer Gynt" w 1941 roku. Po zakończeniu służby wojskowej podczas II wojny światowej, Heston wraz z żoną pracowali jako modele oraz prowadzili teatr w Ashville, w Północnej Karolinie. Wkrótce odniósł sukces na Broadwayu w sztuce Katherine Cornell, "Antony and Cleopatra" w 1947. Zrobił także duże wrażenie na pierwszej widowni telewizyjnej wcielając się w romantycznych bohaterów w dramacie "Studio One". Kiedy w 1950 roku Heston wyjechał do Hollywood, aby zagrać u Williama Dieterle'a w filmie, "Mroczne miasto", był już powszechnie uznaną gwiazdą. Dzięki roli wybuchowego menadżera cyrkowego w obrazie Cecila B. DeMille'a, "Największe widowisko świata", Heston stał się niekwestionowanym królem epickich filmów produkowanych w Hollywood. Zaczynając od występu jako Buffalo Bill w "Pony Express", w galerii postaci historycznych i biblijnych Hestona znaleźli się Andrew Jackson ("The President's Lady" i wyprodukowany przez DeMille'a "Korsarz"); Mojżesz w uznawanej za najważniejsze przedsięwzięcie w karierze DeMille'a, drugiej wersji "Dziesięciorga przykazań". W latach 60. zagrał w "Cydzie"  (przygodowym filmie Anthony'ego Manna); Thomasa Jeffersona w telewizyjnej produkcji "The Patriots"; Jana Chrzciciela w filmie George'a Stevensa, "Opowieść wszech czasów"; Michała Anioła u Sir Carola Reeda w "Udręce i ekstazie"; generała Charlesa "Chinese" Gordona u Basila Deardena w "Chartum". W następnych latach wcielił się w kardynała Richielieu w filmie Richarda Lestera, "Trzej muszkieterowie" oraz w kontynuacji, "Czterej muszkieterowie"; króla Henryka VIII w "Księciu i żebraku" oraz Sir Thomasa Moore'a w nakręconym dla telewizji kablowej filmie "A Man for All Seasons" Roberta Bolta, który w 1988 roku wyreżyserował sam Heston. Rola w opowieści "Ben Hur" przyniosła aktorowi zasłużonego Oskara. Klasyczna historia o zdradzie i przemienieniu w biblijnej Judei autorstwa Williama Wylera została uhonorowana kolejnymi 10 Oskarami. Inne filmy, w których Heston występował na przestrzeni tej dekady to "Dotyk zła" Orsona Wellesa, "Ruby Gentry", "Naga dżungla", "Dalekie horyzonty", "Prywatna wojna majora Bensona", "Biały kanion". Rolami z lat 60. kontynuował dobrą passę. Wystąpił wtedy u Nicholasa Raya w filmie "55 dni w Pekinie", Sama Peckinpaha w "Majorze Dundee", Schaffnera w "Bogu wojny" i "Planecie małp" oraz w westernie Toma Griesa "Will Penny", uznawanym przez wielu za przykład perfekcyjnego aktorstwa Hestona. Aktor ponownie współpracował na planie z Griesem w 1969 roku w filmie "Król murawy". W latach 70. kontynuował kreowanie wizerunku pierwszoplanowego bohatera, co potwierdzały kolejne i zróżnicowane role. Ponownie u Griesa w "Hawajczykach", "Juliuszu Cezarze", "Bitwie o Midway", "Człowieku Omega", "Terrorze w przestworzach", "Trzęsieniu ziemi", "Tragedii Neptuna" i "Dwuminutowym ostrzeżeniu" (thrillerze rozgrywającym się w środowisku footballu). Heston okazjonalnie występował na małym ekranie, w serialu "Dynastia Colbych", miniserialu "Chiefs", filmach telewizyjnych "Mali porywacze", "Wyspa skarbów" i "Przeklęty skarb" (dwa ostatnie w reżyserii syna, Frasera Hestona). Aktor zagrał też główną rolę w kolejnym filmie syna, "Przygoda na Alasce". W ostatnich latach Heston wystąpił w epizodzie popularnego serialu "Przyjaciele" oraz u boku Warrena Beatty w  "Romanssidle". Gościnnie zagrał w nowej wersji "Planety małp". Oprócz Oskara, którego dostał za rolę w "Ben Hurze", aktora uhonorowano specjalną statuetką, Academy of Motion Picture Arts and Science's Jean Hersholt Humanitarian Award, za działalność charytatywną w 1977 roku. Był przewodniczącym Aktorskiej Gildii od 1966 do 1971 roku, później został wybrany przewodniczącym Amerykańskiego Instytutu Filmowego. Aktor zmarł 5 kwietnia 2008 roku.