Benito Mussolini

Włoski polityk i dyktator, twórca ideologii faszystowskiej. Urodził się 29 lipca 1883 roku we wsi Predappio (Włochy). Jego ojciec był wiejskim kowalem, a matka nauczycielką. Początkowo uczył się pod okiem matki. Nieco później uczęszczał do szkoły w Predappio, potem do gimnazjum Salezjanów w Faenza, mimo zakazów ojca. W 1901 roku ukończył Instytut Nauczycielski w Forlimpopoli. Uzyskał uprawnienia nauczyciela szkół elementarnych i podjął pracę jako nauczyciel. W 1902 roku uciekł do Szwajcarii, aby uniknąć służby wojskowej. W Szwajcarii stał się aktywnym socjalistą. Do Włoch wrócił w 1904 roku, gdzie pracował jako dziennikarz. W 1909 roku przebywał w Trydencie, gdzie rozwijał działalność publicystyczną o charakterze socjalistycznym i antyaustriackim. W latach 1912-1914 był redaktorem naczelnym organu Włoskiej Partii Socjalistycznej "Avanti". W latach 1914-1915 ustąpił ze stanowiska redaktora naczelnego "Avanti". Założył swoje własne pismo o orientacji nacjonalistycznej - "Il Popolo d'Italia". Od sierpnia 1915 roku służył we włoskiej armii i walczył w pierwszej wojnie światowej. W 1917 roku został zraniony odłamkiem pocisku. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej Mussolini słysząc głosy niezadowolenia wśród obywateli i widząc bezrobocie oraz biedę na terenie Włoch utworzył kombatancką organizację Fascio Italiano di Combattimento, będącą zalążkiem faszyzmu. W 1921 roku Mussolini utworzył Narodową Partię Faszystowską. Jego partia szybko zyskała ogromne poparcie włoskiego społeczeństwa. Ukoronowaniem poparcia dla Mussoliniego był zorganizowany w październiku 1922 roku "marsz na Rzym", w wyniku którego król Victor Emmanuel III powierzył Mussoliniemu misję utworzenia rządu. Już w 1923 roku Mussolini pozbył się opozycji, zabijając jej przywódcę Matteotiego. W lutym 1923 roku powołał do życia Milicję Faszystowską, a także Wielką Radę Faszystowską, jako najwyższy organ partii. Największym osiągnięciem rządu Mussoliniego było zawarcie układów laterańskich, normalizujących stosunki między państwem włoskim, a Watykanem. Mussolini prowadził agresywną politykę zagraniczną. W latach 1935-1936 prowadził zbrojną napaść na Abisynię (obecnie Etiopia). W roku 1936 poparł generała Francisco Franco w wojnie domowej na terenie Hiszpanii. Po dojściu Hitlera do władzy w 1933 roku Włochy były ścisłym sojusznikiem III Rzeszy. Za jego panowania w 1936 roku Włochy i III Rzesza utworzyły sojusz polityczno-wojskowy zwany "Osią Berlin-Rzym" (do którego w 1940 przystąpiła Japonia). W 1937 roku Włochy przystąpiły do tzw. paktu antykominternowskiego, skierowanego przeciw Związkowi Radzieckiemu. Na wskutek niepowodzeń wojennych król Włoch zdymisjonował Mussoliniego 25 lipca 1943 roku i kazał aresztować. 12 września 1943 roku został uwolniony przez niemieckich spadochroniarzy. Pod koniec wojny próbował przedostać się do Szwajcarii, ale niestety został złapany przez włoskich partyzantów i rozstrzelany wraz z kochanką Clarą Petacci 28 kwietnia 1945 roku.