Clara Lou Sheridan znalazła się w filmie na skutek wygranego konkursu piękności - zapewniło jej to zdjęcia próbne w Paramouncie. Jako 18-latka podpisała pierwszy kontrakt i stała się odtwórczynią drobnych, nieznaczących rólek. Minęło niewiele czasu, kiedy trafiła pod skrzydła wytwórni, która wykreowała Bette Davis, Jamesa Cagney'a czy Humphrey'a Bogarta, czyli Warner Bros. Co prawda otrzymała ważniejsze role, ale wciąż w naiwnych komedyjkach. Mimo to od razu zaskarbiła sobie przychylność publiczności. Po raz pierwszy zauważono ją po roli u boku Cagney'a i Bogarta, z którymi szczerze się przyjaźniła, w "Aniołach o brudnych twarzach" Michaela Curtiza z 1938 roku. Już jako Ann Sheridan z dnia na dzień zdobyła popularność. Wielką przychylność krytyki zapewniła jej rola w "Torrid Zone". W 1940 roku zagrała w "Nocnej wyprawie" z George'em Raftem, Bogartem i Idą Lupino. Jednak po pewnym czasie propozycje nie były już godne talentu Ann. Aktorka zagrała w 1949 roku w komedii wojennej Howarda Hawksa u boku Cary'ego Granta, "Byłem wojenną narzeczoną". Niebawem Ann miała podzielić okrutny los wielu gwiazd. Wraz z upływającym wiekiem jej telefon milczał, a nowych propozycji nie było. Z konieczności przyjęła pracę w telewizji. Jej życie przerwała choroba. Ann zmarła na raka mając niespełna 52 lata.