Ktoś użył tutaj ładnego określenia, że ten film należał do czasu ,,zmierzchu klasycznych westernów". Dużo w tym racji.
Ta produkcja brzydko się zestarzała. Oczywiście trudno porównywać 1967 do 2024 w kwestii możliwości technicznych, jednak i w tamtym czasie zdarzały się filmy, które do dziś ogląda się z przyjemnością.
Mierzi dość sztampowe (choć obecne w większości filmów w tamtych czasach) przedstawienie Indian. Wódz zawsze nosi ogromny pióropusz, nawet w trakcie walki ;) Zabity syn wodza oddycha (widać unoszącą się klatkę piersiową w scenie, gdy jego ciało jest na koniu).
Postaci niby są wyraziste, a jednak płytkie. Nie do końca rozumiałem dynamikę między Tadlockiem a Evansem. Ten drugi nie znosi senatora, a jednak po pozbawieniu go dowództwa dobrowolnie je oddaje, kiedy Tadlock wraca?
Gra aktorska jest taka sobie. Mitchum zagrał w porządku, ale Douglas grubo poniżej swojego poziomu z takich filmów jak ,,Spartakus" czy ,,Pojedynek w Corralu O.K.".
Ode mnie sztóstka, taka naciągana za sentyment do gatunku.