Film opowiada o społecznej pamięci mordów, jakie miały miejsce  po II wojnie światowej  w lesie Dębrzyna na Podkarpaciu. Wielu ludzi wracało wtedy z odległych krańców świata, nie spodziewając się, że blisko domu staną się ofiarą napadu ze strony grasujących na tym obszarze bandytów. Wyrzuceni z pociągu, ograbieni i na koniec zabici, powiększali oni liczbę jakoby zaginionych w czasie wojny. O tym, co się w lesie dzieje, wiedzieli mieszkańcy  pobliskich miejscowości. Nie interweniowali jednak, bo, jak sami mówią, "żyli pod strachem".