Tytuł tego postu miał zwrócić uwagę. W szczególności tych, którym ten film może się spodobać. Ale do sedna.
Często kieruje się recenzjami przed pójściem do kina, ale na szczęscie tym razem było inaczej. Ani trochę nie rozumiem recenzji Redaktora Filmwebu. Wiem, że Creed II dopiero zszedł z ekranów i coś mi się wydaje, że na poniektórych zbyt duże piętno odcisnął...
Underdog na szczęście nie udaje Ameryki i nie rozumiem czemu miałby to być minus tego filmu. Narracja na prawdę jest inaczej poprowadzona, tylko trzeba się temu przyjrzeć. Zarzutem jest min. że brak w Underdogu czarnego charakteru, jakiegoś ringowego koszmaru bohatera. Co? Kolejny Drago? Mr. T? Jakiś zakapior łamiący kręgosłup przyjacielowi głównego bohatera, a ten się mści?
Poprzez postawę Mamheda i Kosy twórcy poszli dalej, ale nie każdy to zrozumie.
Ilu z Was upawiało sport wyczynowo, albo z jakimś nastawieniem na cel? Gdzie nieraz trzeba było się znieść na wyżyny, wycisnąć siódme poty. Ilu z Was po odbyciu ciężkiej pracy, ma uznanie dla kogo kto też ciężko trenował/osiągnął cel czy chociaż go sobie wytyczył? Może w niezbyt poetycki sposób, ale tam pokazany jest SZACUNEK dwóch wojowników. Najpiękniejsza rzecz w sporcie.
"Górnolotne" teksty Kosy o samotności na ringu, o budzeniu się na nowo, to wszystko (udana) próba pokazania w tych fighterach czegoś więcej niż my widzimy przed telewizorem, czyli durnego na******nia się do krwi. Uważam, że niezależnie od formy przekazu to jest szczere. Reżyser chciał przekazać uczucia, które zna jako osoba "z tamtej strony"
Szkoda by było przejść obojętnie obok tego filmu, sugerująć się głosami, że jest to reklama KSW albo, że eeee w Hameryce to dopiero potrafią kręcić jak mają 150 mln budżetu.
Film jest szczery, zrobiony bez kompleksów i ktoś na sczęście nie kopiował jak leci wszystkich kanonów w stylu Rocky.
Powiem tak. Jak jesteś twardy, ale wrażliwy gość, który miał okazję kiedyś testować samego siebie -trochę jak bohater, Kosa, To ci się spodoba :)