Film Ignacego Szczepańskiego to dokument muzyczny zrealizowany w Chicago. Jego najdłuższą część stanowi zapis jednej z lekcji improwizacji jazzowej, które odbywały się w połowie lat 90. na Wydziale Jazzu Uniwersytetu Roosevelta w Chicago. Piotr Bal, polski trębacz, pobierał wówczas nauki u wybitnego muzyka, pianisty Edwarda Bakera, który współpracował z najsłynniejszymi jazzmanami Billie Holiday, Milesem Davisem, Georgem Colemanem. Sekwencja zarejestrowana w sali prób uzupełniona została krótkim wywiadem z bohaterami oraz fragmentami koncertu w klubie Różowy Korkodyl, gdzie Bal i jego mentor zagrali z Mayo Tianą, puzonistą, Nickiem Tountasem, basistą i Ishamem „Rusty” Jonesem, perkusistą. Film zamykają i otwierają ujęcia miasta.