W roli Lady Makbet Roman Polański widział początkowo Tuesday Weld. Aktorka nie zgodziła się jednak na scenę, w której bohaterka lunatykuje nago. Obsadzono więc Francescę Annis.
Do roli Lady Makbet przesłuchiwana była Marianne Faithful. Aktorka miała wówczas problemy z uzależnieniem od narkotyków, dlatego Roman Polański zrezygnował z obsadzenia jej w filmie.
Czas staje w miejscu, gdy Makbet widzi przy stole ducha Banquo. Jednak jeden z mężczyzn siedzących obok zjawy wyraźnie mruga oczami.
Na przyjęciu w Inverness Fleance recytuje fragment wiersza Geoffrey'a Chaucera pt. "Merciles Beaut?". Chaucer żył w XIV wieku, zaś akcja filmu ma miejsce 3 wieki wcześniej.
Film kręcono w Blaenau Ffestiniog, Harlech, Penrhyndeudraeth, Porthmadog, Talsarnau i Parku Narodowym Snowdonia (Walia, Wielka Brytania) oraz w Bamburgh, Lindisfarne i Shepperton (Anglia, Wielka Brytania).
Żona reżysera Romana Polańskiego, aktorka Sharon Tate została zamordowana przez bandę Charlesa Mansona mniej więcej w tym samym czasie, w którym powstawał film. Istnieją spekulacje, jakoby te traumatyczne przeżycia przyczyniły się do tego, że Polański zdecydował się wprowdzić większą dawkę przemocy do sztuki Szekspira. Na przykład scena, kiedy Makbet morduje króla Duncana, nie istniała w oryginalnej wersji sztuki, a jedynie była zasugerowana.
Scena, w której opryszki Makbeta demolują mieszkanie Macduffów, została powzorowana na wspomnieniu Polańskiego z czasów, kiedy oficerowie SS rewidowali jego dom w dzieciństwie.
Kiedy członkowie ekipy zasugerowali (dla dobra obrazu) Polańskiemu, że być może film jest zbyt nierealistycznie ociekający krwią, on odpowiedział: "Wiem, co to przemoc. Powinniście byli zobaczyć mój dom zeszłego lata".
Roman Polański chciał włączyć do obrazu pełną przemocy scenę z niedźwiedziem - przynętą, ale stwarzało to różne problemy. Pierwszy niedźwiedź był zbyt bojaźliwy i uciekał przed psami, a drugi - zbyt groźny i wciąż trącał łapami członków ekipy. Ostatecznie reżyser wybrał opcję, że dzielny kaskader nałoży kostium niedźwiedzia. Mężczyzna zgodził się jednak, by tylko jeden pies został za nim puszczony, obawiając się, że nie wytrzyma jego ochraniacz. Polański polecił jednak w sekrecie, by spuścić trzy psy, pozwalając, aby kaskader przerażony krzyczał do reżysera, żeby je odwołał.
Kręcenie filmu zaczęło się od czterech wyczerpujących tygodni w Parku Narodowym Snowdonia. Kamerzysta omal nie zginął pierwszego dnia, kiedy gwałtowny podmuch zdmuchnął go w szczelinę.
Scena piąta z aktu trzeciego w "Makbecie" jest dodatkiem do sztuki Szekspira zaczerpniętym z innego scenariusza. Generalnie nie jest ona używana w teatralnych i filmowych adaptacjach z tego właśnie powodu.
Polańskiego nie było stać na armię statystów, zamówił więc do scen zbiorowych, manekiny z plastyku.
Roman Polański posiada obraz brytyjskiego artysty Michaela Worralla, który był dla reżysera źródłem inspiracji. Druga scena filmu powstała w oparciu o ten obraz.