Film jest bardzo trudny i wszelkie intelektualne banialuki znalezione w necie, wcale nie pozwalają go tak łatwo odszyfrować. Trzeba z Pasolinim się trochę otrzaskać i trochę na jego temat poczytać. Film momentami jest bardzo monotonny i nudzi, co usypia naszą czujność w ważnych momentach. Sam podchodziłem do niego kilka razy. Po przeczytaniu książki Kletowskiego, mogę napisać z satysfakcją, że film wreszcie zrozumiałem. :) Chytra sztuka ten człowiek "gość", że tak sparafrazuje Kargula z "Kochaj albo rzuć". Wygląda na to, że tylko służąca, nieskażona jeszcze konsumpcyjnym trybem życia, wykorzystała dar widzenia więcej i zmieniła go w Chrystusowe męczeństwo i zmartwychwstanie. Reszta rodzinki zwariowała w bardziej lub mniej estetyczny sposób. Doznali objawienia, lecz nie wiedzieli co z nim zrobić. Każdy z nich na swój sposób próbował sobie poszukać substytutu dalszego obcowania z boskością, zamiast do boskości dążyć. Jak się odstawi ciężkie dragi, niestety jest zjazd w dół. Pasolini niby taki ateista,a mocno zakorzeniony w tym Chrystusie. Genialny film, ale trzeba mieć najpierw do niego klucz i znać te maniery filmowe Piera Paolo...