Właściwie ze wszystkim się zgadzam ale... ten film zbyt chce się podobać. Gdyby postać Wisłockiej nie została ucukrowana film byłby o wielokroć lepszy. Pewnie mniej wartki, zabawny i popularny ale lepszy.

Gdyby nie to, że widziałam ten film przedpremierowo, pewnie bym się z Tobą zgodziła, bo promocja, jak to bywa z koprodukcjami tvnu była znów straszliwie nachalna i "Wisłocka" wyskakiwała dosłownie z każdego kąta.

Nie myślałam o promocji. Postać Wisłockiej jest bardzo schematyczna, autorzy usunęli wszystkie jej cechy i zachowania które większość populacji uważa co najmniej za kontrowersyjne (delikatnie mówiąc). Gdyby scenarzysta i reżyser odważyli się nadać kilka negatywnych cech i postać i cały film byłby lepszy.

Ok, skupiłam sie na tym "podobaniu", które dla mnie jest związane także z promocją. Pewnie na swój sposob masz racje, ja jednak od tego filmu nie oczekiwałam reztelnej biografii, a jedynie dobrej rozrywki i uważam, że to dostałam.

Masz rację. Jako rozrywka ten film sprawdza się świetnie a ja chyba faktycznie oczekiwałam czegoś innego :) Pozdrawiam.

Kobieta, która stworzyła chory trójkąt "miłosny", okłamywała własne (i niewłasne) dzieci, przyczyniła się aktywnie w sposób perfidny do rozbicia rodziny i w sposób bierny narażając na ryzyko rozpadu małżeństw doradzając "skoki w bok" pacjentkom. Co ona wiedziała o miłości? Tytuł powinien brzmieć "Sztuka pier*****a", a nie Sztuka miłości. Jeśli takie osoby przedstawiane są jako wzór godny uwielbienia i podziwu to jest to straszny upadek cywilizacyjny społeczeństwa...

Jak napisałam powyżej, dla mnie ten film to typowe kino rozrywkowe i nie oczekiwałam, że będzie dla mnie wyrocznią moralną, ani przewodnikiem w świecie seksu i miłości. Skąd ten pomysł, że Wisłocka została tu przedstawiona jako "wzór godny uwielbienia? Przecież na starość została sama, z kotem, a to chyba nie jest żaden "happy end"? Była jednak zaciętym i kreatywnym naukowcem, a pisząc o miłości moim zdaniem pisała o tym, czego jej w życiu zabrakło.

Cieszę się, że takie masz spostrzeżenia po tym filmie. Obawiam się tylko, że spora część widowni mogła tego nie dostrzec, bo reżyser jednak film nakręcił w taki sposób, by świadomie, bądź podświadomie kibicować tej postaci i niejako uznać ją za pozytywną w odbiorze. Takie moje odczucia.

dawno nie widzialam tak rozbawionej a i zaplakanej przy odpowiednich scenach osób w kinie. To absolutny fenomen w Polskim kinie.