Jak Mangold kręci rzadko, ale jak to robi, to kręci filmy bardzo dobre, Spacer po linie wciągnął mnie od pierwszych
minut. Reżyser, a jednocześnie scenarzysta sprawnie sobie poradził z poukładaniem
wydarzeń z życia Johnnego Casha, nie ma scen przydługich, sztucznych czy upiększania
bohatera. Osobiście nie znałem jego biografii, dlatego chłonąłem każdą minutę i z niemałym
napięciem czekałem jak to wszystko się skończy. Jest to ogromna zasługa przede wszystkim
aktorów Phoenix - tworzy charyzmatyczną postać walczącego z problemami osobistymi
piosenkarza, obok niego nadzwyczajna Reese Whiterspoon, razem tworzą magnetyczny duet,
a wokalnie wygląda to nieprawdopodobnie dobrze. Nie mogę pominąć Roberta Patricka,
znanego głównie z kina akcji, który gra tutaj chyba swoją rolę życia. Całość okraszona
niezapomnianymi piosenkami, które już na stałe weszły do historii muzyki. Podsumowując,
piękny, podnoszący na duchu film, przede wszystkim o wielkiej Miłości dwojga ludzi.