Restauracja u Septime, słynie z dobrej kuchni, profesjonalnej obsługi , nobilitowanych głów państwa i oczywiście słynnego właściciela pana Septima , którego nie mógł nikt inny zagrać jak Louis de Funes.
Restaurator i jego gwardia poddanych pracowników drży gdy tylko pojawia się "czujne oko i śledzi każdy ruch" a do tego rączka trzyma "czerwony notes", który wszystko zapisuje...
Praca kelnerów jest urozmaicona zajęciami o godzinie 16.30 " z komedii stosowanej w gastronomii", między innymi ; taniec, chód, noszenie naczyń, wymowa, uśmiech - bo uśmiech to napiwek....a i pianista musi uważać, bo gdy źle zagra, to może odczuć to na rękach...
Gdy pan Septime opuszcza restaurację, to tylko pozory, bo zaraz wraca w przebraniu, by znów z poziomu klienta kontrolować i sprawdzać swoich pracowników , i karać w "czerwonym notesie"...
Gagi, zabawne sceny , najlepsza należy do Hitlera, gdy pan Septime podaje niemieckiemu doktorowi Her Millerowi przepis na suflet z ziemniaków, i receptura zaczyna przypominać przemówienie wodza Rzeszy..."1 kg ziemniaków. - Dla ilu osób? - Sześć normalnych lub jedna nienormalna! Zrozumiano Her Miller"
Urozmaiceniem fabuły filmu jest porwanie prezydenta i nasz niezłomny restaurator staje się niemal - agentem specjalnym, który rusza w pościg za bandziorami, towarzysza mu omamy, mary, głosy i bohaterstwo....
Ogląda się fantastycznie pan de Funesa z zestawem jego stałych , niezmiennych form wyrażania emocji, mimiki, i hiperaktywności.
De Funes był współtwórcą scenariusza do filmu.