Surowy w wyrazie obraz z życia brytyjskich pracowników budowlanych. Całość przypomina trochę paradokument, co wpływa na jeszcze większy realizm tej historii. Riff-Raff to mocno zarysowany portret przedstawicieli klasy pracującej, bez podkolorowań i ugrzecznień. Na pierwszym planie przoduje Robert Carlyle jako Steve, życiowy rozbitek, który wie, że jego marzenia są z góry skazane na fiasko. Za sprawą przypadku, na jego drodze pojawia się Susan, która próbuje swych sił w śpiewaniu. Kiedy wydaje się, że w ich tunelu pojawiło się wreszcie jakies światło nadziei, brutalny los gra im na nosie, przypominając, że dla ludzi ich pokroju nie ma miejsca na szczęście.