Pociągi

"Pociągi" rozpoczyna się cytatem Franza Kafki: "Jest mnóstwo nadziei. Nieskończona ilość nadziei. Ale nie dla nas". Te słowa wiszą jak ciemna chmura nad tym dokumentem found footage, który tworzy zbiorowy portret ludzi w Europie XX wieku, uchwytując ich nadzieje, pragnienia, dramaty i tragedie. Mocne sceny pokazujące lokomotywy parowe i... "Pociągi" rozpoczyna się cytatem Franza Kafki: "Jest mnóstwo nadziei. Nieskończona ilość nadziei. Ale nie dla nas". Te słowa wiszą jak ciemna chmura nad tym dokumentem found footage, który tworzy zbiorowy portret ludzi w Europie XX wieku, uchwytując ich nadzieje, pragnienia, dramaty i tragedie. Mocne sceny pokazujące lokomotywy parowe i wagony kolejowe w trakcie montażu wydają się być celebracją ludzkiej pomysłowości i pracy. Ludzie ubrani w odświętne stroje wyruszają w podróż koleją. Ale te radosne sceny wkrótce ustępują miejsca transportowi wojskowemu: żołnierze są rozmieszczani na linii frontu - szybko po nich następuje ewakuacja cywilów, procesja obdartych jeńców wojennych i żołnierzy po amputacjach. Czasy się zmieniają, schemat się powtarza. Materiał archiwalny w tym bezsłownym filmie przywołuje nieunikniony cykl zachwytu i zniszczenia, piękna i goryczy. Obraz plątaniny torów kolejowych i zwrotnic wywołuje nieuniknione pytanie: Którą trasę wybierze ludzkość? czytaj dalej