Zdun, budujący autorowi kominek, opowiada historię Rojeckiego, racjonalisty, który postanowił wybudować w Kobryniu dom w miejscu nawiedzanym przez częste pożary. Nie zważając na przestrogi postawił piękną willę i chociaż nie wierzył w fatum - zabezpieczył się starannie. Dom był z materiałów ogniotrwałych, pozbawiony wewnątrz materiałów łatwopalnych, nie rozpalano nawet ognia pod blachą, przygotowano sprzęt przeciwpożarowy. Ostrożność zachowywano przez pierwsze miesiące; później w mieszkaniu pojawiły się tapety, firanki, wyściełane meble. Ciągle jednak nic się nie działo. Rojeccy, zafascynowani niebezpieczeństwem, zaczęli wyzywać los. Ich piromańskie tęsknoty i oczekiwania doprowadziły wreszcie do tego, że sami podpalili willę. Zdun na koniec dodaje, że jest ich synem.