Mam mieszane uczucia co do wydarzeń przedstawionych w filmie. Z jednej strony system szwedzki ewidentnie zbyt pochopnie zezwala na odebranie dziecka rodzicom. Proszę zauważyć, że na tej rozprawie miało się decydować o definitywnym odebraniu dziecka , czyli de facto od razu, bez jakichkolwiek form wsparcia rodziny. W Polsce by to nie przeszło, sąd raczej wydał by zarządzenia opiekuńcze, ewentualnie oddałby dziecko pod  pieczę zastępczą np. dziadków. Dopiero gdyby dobro dziecka było dalej zagrożone pozbawiłby rodziców władzy rodzicielskiej. Tam od razu sięga się po ostateczność. Z drugiej strony rodzice dali temu urzędowi ku temu wszelkie podstawy - matka pali fajkę jak przychodzi ta urzędniczka i zachowuje się jak głupia, wymierza przy niej klapsa córce, daje to do myślenia co może robić gdy są w domu sami - poza tym dziecko samo przyznaje ze znanych tylko sobie pobudek, że jest bite. W Polsce raczej też każdy uwierzyłby dziecku. Szwedzi na pewno więc poszli w nadopiekuńczość państwa ale nie wydawałbym tu jednoznacznych osądów. Ci rodzice, na spółkę ze swoją fantazjującą córką wiele zrobili aby do tego doszło.