Można nie mówić wiele o tym filmie, ale o jednym trzeba wspomnieć koniecznie: REWELACYJNA ANNA MAGNANI. Jej gra aktorska stoi na najwyższym z możliwych poziomów, w każdym wypowiadanym słowie, geście, mimice czy zachowaniu. Nic zatem dziwnego, że to właśnie na granej przez nią postaci koncentruje się cały film, niejako "skradziony" przez tę włoską gwiazdę kina. Jej córka, mimo że stanowi koło zamachowe fabuły, schodzi tutaj na drugi plan w obliczu matki cierpiącej na przerost ambicji, którą niestety chce przerzucić właśnie na córkę, wyrządzając jej przy tym dużą krzywdę.
Ten film się chyba nie postarzał i jest ciągle aktualny. Kto wie, może nawet coraz bardziej. Przerażające jest tylko, że przez te kilkadziesiąt lat istnieją ludzie, którzy chcą wykorzystywać w ten sposób własne dzieci, wmawiając sobie i im, że to dla ich własnego dobra.