Petri Luukkainen jest produktem przemysłu reklamowego, idealnym konsumentem, którego helsińskie mieszkanie wypełnione jest najróżniejszymi przedmiotami. Pewnego dnia rzuca go dziewczyna. Petri zdaje sobie wtedy sprawę, że ciśnie go hipoteka, uwagi domaga się debet na karcie kredytowej, męczą przedmioty, które miały dać mu szczęście. Pojawia się egzystencjalny kryzys. Postanawia odbudowywać swoje codzienne istnienie zadając sobie jedno pytanie: czego tak naprawdę potrzebuję? Zachęcony przez babcię, decyduje się na odważny eksperyment. Zasada jest prosta - zostawia wszystkie swoje rzeczy (włączając w to ubrania) w przechowalni i każdego dnia bierze stamtąd tylko jedną. Reżyser w fascynujący sposób dokumentuje przeprowadzony na sobie eksperyment. Bada współczesną kulturę i nieustanną potrzebę ludzi, by swoje życie wypełnić kolejnymi przedmiotami.