Role

Kiedy Steven Spielberg mógł wreszcie rozpocząć produkcję filmu, po licznych opóźnieniach i przełożeniach, Liam Neeson, przypisywany do zagrania Abrahama Lincolna od wielu lat, zdecydował się zrezygnować z roli, ponieważ czuł, że jest do niej za stary. Ostatecznie Spielberg powierzył rolę Danielowi Day-Lewisowi.

Remo Vinzens był w kręgu zainteresowań twórców jako odtwórca jednej z ról.

Po 10 latach prac nad filmem Steven Spielberg oznajmił, że nakręci go tylko jeżeli główną rolę zagra Daniel Day-Lewis. W razie gdyby aktor odmówił, film nie powstałby.

Błędy w filmie

Mary Lincoln martwi się, że jej syn może zostać zabity przez snajpera. Terminu "snajper" zaczęto jednak używać w USA długo po zakończeniu wojny secesyjnej. Wcześniej używano określenia "strzelec wyborowy".

Kiedy Lincoln rozmawia z dwoma "kolorowymi" żołnierzami o ich ostatniej bitwie, jeden z nich identyfikuje się jako żołnierz 5. Pułku Kawalerii z Massachusetts. Pułk ten został jednak zebrany dopiero w maju 1865 roku, miesiąc po zamordowaniu Lincolna.

W pewnym momencie filmu Thaddeus Stevens opuszcza swoje biuro. Otwiera drzwi, a one zamykają się za pośrednictwem automatycznego samozamykacza. Te jednak zostały wprowadzone dopiero w latach 80. XIX wieku.

W filmie kilkakrotnie rezydencja prezydenta zostaje nazwana Białym Domem. Określenie to jednak pojawiło się znacznie później, za prezydentury Theodore'a Roosevelta. Wcześniej używano nazw "Executive Mansion" lub "The Mansion".

Kiedy Lincoln i Robert jadą powozem do szpitala wojskowego, prezydent wkłada dokumenty, nad którymi pracuje do folderu leżącego po jego lewej stronie. Jednak w następnym ujęciu papiery znajdują się na kolanach Lincolna, a on chowa je do teczki.

Po głosowaniu Thaddeus Stevens zabiera oryginalny dokument i składa go pionowo. Jednak gdy później gospodyni Lydia Smith odczytuje mu dokument w łóżku, zagięcie na papierze jest poziome.

Kiedy speaker Izby Reprezentantów zaczyna wyczytywać przedstawicieli stanów w porządku alfabetycznym, zaczyna od stanu Connecticut. Powinien jednak zacząć od Kalifornii, która przystąpiła do Unii w 1850 roku i w 38. Kongresie (od marca 1863 do marca 1865) miała trzech reprezentantów.

Gdy w filmie Kongres debatuje i w końcu głosuje nad przyjęciem trzynastej poprawki do konstytucji, wszystkie miejsca są zajęte. W rzeczywistości z powodu wcześniejszej secesji poszczególnych stanów powinno być osiemnaście pustych miejsc.

Kiedy Lincoln rozmawia z Grantem podczas swojej wizyty w Petersburgu, obaj panowie wstają, a Lincoln wyciąga dłoń do Granta, który ją ściska. Jednak w następnym ujęciu Lincoln i Grant ponownie ściskają sobie ręce.

W przeciwieństwie do tego jak zostało przedstawione to w filmie, sekretarz Lincolna John Nicolay, był z pochodzenia Bawarczykiem i mówił z silnym niemieckim akcentem.

Kiedy Lincoln siedzi w pokoju łączności w Departamencie Wojny i zaczyna opowiadać historię o Ethanie Allenie, wspomina, że zdobył on Fort Ticonderoga w 1776 roku. W rzeczywistości miało to miejsce 10 maja 1775 roku.

Kiedy Izba Reprezentantów głosuje nad uchwaleniem Trzynastej Poprawki do Konstytucji, co ma miejsce 31 stycznia 1865, Ulisses S. Grant ma na sobie czterogwiazdkowe insygnia, odpowiadające randze generała armii. W rzeczywistości tego dnia Grant był jeszcze generałem broni (insygnia trzygwiazdkowe), a promocję na stopień generała armii otrzymał, według oficjalnych statystyk, dopiero 25 lipca 1866 roku.

Na początku filmu młody żołnierz mówi Lincolnowi, że dwa lata wcześniej słuchał jego słynnej przemowy gettysburskiej. Scena ta rozgrywa się w grudniu 1864 roku lub w styczniu 1865 roku, podczas gdy Abraham Lincoln wygłosił przemowę gettysburską 19 listopada 1863 roku, zaledwie 13 miesięcy wcześniej.

W filmie dwaj przedstawiciele stanu Connecticut głosują przeciwko Trzynastej Poprawce do Konstytucji. Jest to niezgodne z prawdą. W rzeczywistości wszyscy czterej reprezentacji tego stanu głosowali za jej przyjęciem.

W 1863 roku sekretarz wojny Edwin Stanton "mianował" Tada Lincolna podporucznikiem artylerii, podczas gdy w filmie nosi on mundur podpułkownika, przewyższając swojego starszego brata, kapitana Roberta Lincolna, o dwa stopnie.

Podczas rozgrywającej się 9 kwietnia 1865 roku sceny kapitulacji wojsk Południa, kiedy generał Grant i jego sztabowcy wychodzą z dworu w Appomattox, Ely Parker stoi za Grantem i ma skrzyżowane ręce. Jednak gdy Grant zaczyna schodzić po schodach, by pozdrowić generała Roberta Edwarda Lee, możemy zauważyć, że Parker ponownie wychodzi z budynku i krzyżuje ręce.

W scenie na początku filmu, w której Lincoln rozmawia z żołnierzami, widzimy jak pada deszcz. Pod koniec sceny, gdy pozostali żołnierze odchodzą, a kapral Ira Clark cytuje przemówienie prezydenta, w ujęciach zza pleców żołnierza widzimy rzęsisty deszcz, a w ujęciach zza pleców Abrahama Lincolna widać tylko mżawkę.

Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu powstawały w Mechanicsville, Petersburgu, Powhatan i Richmond (Wirginia, USA).

Pozostałe

Steven Spielberg odłożył nakręcenie tego filmu o rok, by zająć się pracami nad filmem "Indiana Jones i Królestwo Kryształowej Czaszki".

Zdjęcia kręcono od 17 października do 19 grudnia 2011 roku.

Scenarzysta Tony Kushner pracował nad filmem 6 lat. Ten długi okres czasu spędzony nad scenariuszem spowodowany był tym, że początkowo film miał opowiadać o całym życiu Lincolna. W końcu zapadła decyzja aby skupić się na wydarzeniach opisujących wprowadzenie trzynastej poprawki znoszącej niewolnictwo w USA.

W wielu scenach pojawia się amerykańska flaga z 50 gwiazdkami, podczas gdy w czasach drugiej kadencji Lincolna powinno ich być 35.