Animacje są skierowane zarówno dla dzieci jak i młodzieży. Niestety w pierwszej części pomieszali poziomy, odkąd pojawił się Olaf stało się ni to dla dzieci ni to dla młodzieży. Druga część to w ogóle jakieś nieporozumienie, pełne dziur logicznych i dalekie od rzeczywistości zachowanie.

Mnie tam się podobało. Myślę, że twórcy celowo zrobili tę część dojrzalszą - zdają sobie sprawę z tego, że 8-letnie dzieci, które były w kinie na pierwszej części, teraz są nastolatkami. Sama piosenka Kristoffa jest wyraźnym ukłonem w stronę starszej widowni, bo nawiązuje do ballad z lat 80. - dorośli mieli niezły ubaw (sugerując się komentarzami), a dzieci nie do końca wiedziały o co chodzi ;) Chociaż sama akurat tę scenę doceniłam jakiś czas później. Jasne, że były i mniej ambitne momenty, ale jestem absolutnie zachwycona pokazaniem drogi młodej kobiety od lęku do samoakceptacji (temat lekko zaczęty w jedynce, a rozwinięty do końca w dwójce), rewelacyjnie pokazana zarówno depresja, jak i walka z nią - lubię czytać artykuły psychologiczne, a tekst "Już ty wiesz co" jest praktycznie fragmentami artykułów na temat depresji i komentarzami osób chorych, wrzuconymi w piosenkę. Bardzo podobało mi się śledzenie rozwijającej się relacji między siostrami przez wszystkie filmy - od izolacji i prób zbliżenia się do siebie w pierwszej części, przez stopniowe zacieśnianie więzi i "nadrabianie zaległości" w krótkometrażówkach (w których widać już było jakiś postęp, ale postacie (głównie Elsa) wciąż miały przed sobą długą drogę zanim nauczyły się bliskości), aż do dwójki, w której było już widoczne zaufanie i swoboda między dwiema kochającymi się siostrami.

Faktycznie, film zdecydowanie nie jest dla małych dzieci, ale ja akurat widzę w tym duży plus, chociaż oczywiście można się ze mną w tej kwestii nie zgadzać.

A osobiście uważam, że animacje nigdy nie powinny być tylko dla małych dzieci. Od tego mają Świnkę Peppę i inne Teletubisie. Wolę jak pełnometrażówki przekazują jakieś wartości, poruszają tematy, na które można potem rozmawiać z dziećmi (dzięki którym rozwija się też u nich wrażliwość). Takie filmy, do których dzieci mogą po latach wracać, bez uczucia zażenowania.

I co chodzi z tym zarzutami o piosenki? No ludzie, przecież to Disney (=musical), wiadomo było, że będą piosenki, i bynajmniej na jednej się nie skończy. O piosence "Mam tę moc" słyszeli chyba wszyscy, nawet jak nie oglądali filmu, to jak można było nie spodziewać się nowych w kontynuacji?

Ja nie mam nic do piosenek w filmach, a Disney'owskie to wręcz uwielbiam, ale tu miałam wrażenie, że był ich przesyt. Poza tym, możliwe, że właśnie po hitach "Mam te moc" i "Ulepimy dziś bałwana", sceptycznie i z większym oczekiwaniem podchodziłam do kwestii nowych piosenek z drugiej części.

Wiadomo, nie każdemu podoba się to samo. U mnie soundtrack z dwójki leci już od roku ;) Usunęłabym z niego tylko piosenkę Olafa. Właśnie w pierwszej części miałam moment, że "Nietentego" jest tą jedną piosenką za dużo, ale pewnie dlatego, że mi się po prostu wybitnie nie podobała.