Przyjaciółki ze studiów, Barbara i Irena, zajmują wysokie stanowiska w fabryce odzieżowej w Łodzi. Kiedy Barbara dowiaduje się, że prawa do projektu, za który dostała wysokie wynagrodzenie, należą do człowieka zwolnionego z pracy kilka miesięcy wcześniej, odmawia przyjęcia nagrody od ministra. Irena nie rozumie postawy koleżanki. Barbara zostaje zwolniona z pracy. Drogi przyjaciółek rozchodzą się, by po kilku latach zejść się ponownie. Film wpisuje się w nurt kina moralnego niepokoju

Po skończeniu studiów Barbara i Irena pracują w zakładzie przemysłu odzieżowego. Wprowadzenie nowej technologii wywołuje konflikt wśród załogi. Szefowa produkcji Barbara usiłuje załagodzić spór. Przeszkadza jej w tym Domagalski, autor nowej technologii. Rosnąca atmosfera niechęci wokół Barbary zmusza ją do opuszczenia zakładu. Jej miejsce zajmuje Irena, która mimo romansu z Domagalskim, ujawnia jego zawodowe oszustwo. Nie odzyskuje jednak przyjaźni Barbary. Po wielu latach obie kobiety nieoczekiwanie się spotykają. Irena, dyrektorka zakładu, ma problemy z budową ośrodka wczasowego dla pracowników w mieście, gdzie naczelnikiem jest Barbara. Znów nawiązuje się między nimi przyjaźń, którą utrwalają niepowodzenia małżeńskie obu kobiet.