film
Kansas City
1996
1h 56m
Ubarwiona jazzowymi standardami opowieść o miłości, zbrodni, oraz polityce miasta Kansas City w latach 30tych XX w. Pewien drobny złodziej zostaje uwięziony przez bossa...
Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły.
Kansas City
reżyseria Robert Altman
scenariusz Robert Altman, Frank Barhydt
produkcja USA, Francja
premiera 15 maja 1996 (Światowa)
nagrody Film otrzymał nagrodę oraz 2 nominacje
Ranking ról
Opis filmu Kansas City
Ubarwiona jazzowymi standardami opowieść o miłości, zbrodni, oraz polityce miasta Kansas City w latach 30tych XX w. Pewien drobny złodziej zostaje uwięziony przez bossa miejscowej mafii. Jego dziewczyna obmyśla ryzykowny i szalony plan uwolnienia swego ukochanego. Porywa żonę lokalnego polityka, chcąc wymóc na nim użycie swoich wpływów do... czytaj dalej
Informacje o filmie Kansas City
premiera 15 maja 1996 (Światowa)
boxoffice $2 500 000 na świecie $1 356 329 w USA $1 143 671 poza USA
budżet $19 000 000
studio CiBy 2000 / Sandcastle 5 Productions
tytuł oryg. Kansas City
inne tytuły więcej
Rolę Carolyn miała początkowo zagrać Kim Basinger.
Zdjęcia do filmu były realizowane w Kansas City (Kansas, USA) i Kansas City (Missouri, USA).
Okres zdjęciowy trwał od 18 kwietnia do 2 lipca 1995 roku.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Jutro w środowym cyklu ambitnego kina, Nove Kino Praha w Warszawie przypomni ten film.
Ktoś się wybiera?
Carolyn była wkurzająca, flegmatyczna, okropnie się ja oglądało, gdyby nie to, że nie bije kobiet i to, że nie znam osobiście tej aktorki to by dostała ode mnie w twarz. Poza tym co to za porwanie, Blondie pewnie nawet dobrze strzelać nie potrafiła. Co jeszcze... fajny klimat bez wątpienia, jazz robi tutaj dużo dla...
podobał mi się ten film, bardzo dobra gra aktorki grającej Blondie. trochę nietypowo przedstawiony, ale to w koncu film Altmana :) no i do tego duzo duzo jazz'u...
To już drugi w tym tygodniu film Altmana, który nie zrobił na mnie takiego wrażenia jak chociażby Gracz czy MASH. Ogląda się to średnio pomimo wyczuwalnego stylu mistrza (lekko prześmiewczy charakter, narracja polifoniczna). Dużym plusem jest muzyka (szczególnie sekwencja "bitwy" jazzowej dwóch saksofonistów), styl o...
więcej
