Joker: Folie à Deux

Pierwsza część Jokera w reżyserii Philippsa pokazywała bardzo ogólny problem społeczny, który bazował na wszechogarniającej znieczulicy, nienawiści do siebie nawzajem, pogardy dla bliźnich i niesprawiedliwości życia. Był filmem, który bardzo zgrabnie przepłynął się po ogromnym problemie. W drugiej części Philipps nie...

Po pierwszej świetnej części otrzymaliśmy nietrzymający się jakiejkolwiek drogi czy sensu gniot. Filmidło o niczym, banalne a jednocześnie nieprowadzące widza gdziekolwiek, co najwyżej do wyjścia z kina. Polecam omijać.

Filmowy tłum fanatycznej, protestującej przed sądem, hołoty chce Jokera.
Rzeczywista rzesza fanów DC, komiksów i blockbusterów chce Jokera.
Szalonego, rozwścieczonego mistrza krwawych zbrodni.

Nikogo nie interesuje pozbawiony maski zaburzony Arthur.
Budzi irytację, niechęć i niezrozumienie bezrefleksyjnej...

Ta naciągana forma musicalu nie miałaby miejsca, gdyby ona nie została obsadzona do tej roli. Zmarnowany potencjał filmu.

I to absolutnie nie jest zarzut. Bo to właśnie społeczeństwo produkuje takich Jokerów - toksyczne, przemocowe relacje rodzinne, zachwyt tłumów nad przemocą, potrzeba utożsamiania się z siłą i anarchią, na którą większość nie stać, ale zachwycają się, gdy inni za nich zrobią to, o czym tylko marzą w snach. I robią...