Przeciętnej urody i inteligencji kobieta w średnim wieku. Poważnie chory chłopiec. Rodzice, których nie stać na operację dziecka. Cyniczny, znudzony życiem właściciel sex-klubu. Erotyczne rozrywki Soho i małomiasteczkowa moralność londyńskiego przedmieścia. Co łączy tak różne osoby i odmienne światy? Irina Palm. Sam Garbarski, belgijski reżyser polskiego pochodzenia, swoim łamiącym stereotypy i konwencje filmem wzbudził entuzjazm wśród widzów i krytyków na tegorocznym Berlinale. Chciałem nakręcić niepoprawną politycznie, romantyczną tragikomedię. Twórcy udało się połączyć elementy komediowe z dramatem, złagodzić patos i powagę głównej historii niebanalnym humorem. Zderzenie dwóch nieprzystających do siebie światów mieszczańskiego konserwatyzmu i erotycznego biznesu oraz całkowicie odmiennych osobowości w wielu scenach owocuje komizmem. Ten bezpretensjonalny film, z zaskakującym i niekonwencjonalnym zakończeniem, to opowieść o poznawaniu i przekraczaniu siebie. Nigdy nie jest za późno na całkowitą zmianę życia i spojrzenia na świat.

Maggie (Marianne Faithfull) to kobieta w średnim wieku, jej głównym celem i dążeniem staje się zdobycie pieniędzy na operację ratującą życie ukochanego wnuka. Kiedy wszystkie próby zawodzą, Maggie stara się przywrócić gasnącą nadzieję swojemu synowi Tomowi i jego żonie Sarah. Błądząc ulicami Londynu zauważa na drzwiach klubu ogłoszenie Hostess Wanted. Nie podejrzewając niczego wchodzi do wnętrza sex clubu. Opis obowiązków, przedstawiony przez cynicznego, znudzonego życiem szefa Mikiego (Miki Manojlovic), dla szanowanej wdowy z klasy średniej jest nieco zaskakujący. Mimo wszystko Maggie przyjmuje ofertę, wierząc, że będzie to najskuteczniejszy i najszybszy sposób na zdobycie pieniędzy na operację poważnie chorego wnuka. Wkroczenie w świat erotycznych rozrywek to coś więcej, niż krótka przejażdżka pociągiem z konserwatywnego, bezpiecznego przedmieścia Londynu do dzielnic wyuzdanych rozrywek. Nieśmiała, nieco zamknięta w sobie i pruderyjna kobieta zostaje wprowadzona w nową rzeczywistość peep show i salonów masażu erotycznego. Jej delikatne ręce stają się słynne wśród klientów Sex World, a przed jej drzwiami zaczynają ustawiać się kolejki mężczyzn. Maggie jako Irina Palm staje się obiektem pożądania i udowadnia, że wcale nie jest aż tak stara i bezużyteczna, jak myślała o sobie do tej pory. Podwójne życie Maggie bardzo szybko staje się obiektem zainteresowania jej szukających sensacji i smakowitych ploteczek sąsiadek. Uparta kobieta pozostaje jednak niewzruszenie dyskretna i nikomu nie chce wyjawić tajemnicy pochodzenia pieniędzy; ukrywa ją nawet przed swoim podejrzliwym synem. Ostatecznie prawda wyjdzie na jaw, a Maggie będzie musiała zmierzyć się z prowincjonalną hipokryzją oraz z pytaniem o własną moralność. Kiedy zaczynie kroczyć przez życie z podniesioną głową, odkryje, że istnieje coś więcej niż oddanie rodzinie.

Rola Maggie, czyli tytułowej Iriny Palm, niosła ze sobą najwyższy stopień ryzyka. Karkołomny był zresztą cały pomysł fabularny zderzający czysty sentymentalizm z sytuacją jak z wulgarnego dowcipu; miłość macierzyńską - z seksualną transakcją. Chyba niełatwo było przekonać do tej historii sponsorów (Irina Palm jest koprodukcją belgijsko-brytyjsko-niemiecko-francusko-luksemburską). Marianna Faithfull w roli Maggie, idąca charakterystycznym drobnym kroczkiem, z niezmąconym spokojem na twarzy, z ufnym spojrzeniem i błądzącym w kąciku ust uśmiechem, jest uosobieniem wewnętrznej siły i determinacji, która stopniowo się objawia. Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza Rola Marianne Faithfull zapada głęboko w pamięć. W filmie Sama Garbarskiego brytyjska gwiazda pop zagrała najlepszą w swojej karierze aktorskiej rolę kobiety w średnim wieku, która zaczyna pracować w biznesie erotycznym, aby zdobyć pieniądze na operację wnuka (?) Garbarski nie cofnął się przed pokazaniem prawdziwego oblicza przemysłu erotycznego, ale jednocześnie udało mu się prawdziwie przedstawić wydawałoby się nieprawdopodobną miłość między Maggie i Mikim. Manojlovic zasługuje na najwyższą nagrodę za rolę właściciela klubu, jednak to inteligentna i wrażliwa gra Faithfull pozostawia uśmiech na twarzach widzów. Ray Bennett, Hollywood Reporter Olbrzymi aplauz po pokazie dla prasy na Berlinale? Subtelny i jednocześnie zabawny film? Połączenie dramatu i komedii w, bez wątpienia, niezwykłej historii unikającej niebezpieczeństwa patosu, dzięki głównej roli Marianne Faithfull. Valentina Di Michele, Cineuropa.org

Inspiracja Spodobał mi się pomysł mojego przyjaciela i scenarzysty Phillipe?a Blasbanda, aby nakręcić niepoprawną politycznie tragikomedię romantyczną. Później, kiedy zaczęliśmy pracować nad tą historią, zrozumieliśmy, że znalezienie pieniędzy na ten projekt nie będzie proste i tak było w rzeczywistości. Poszukiwania zajęły nam dużo czasu. Scenariusz był już gotowy, zanim zaczęliśmy kręcić mój pierwszy film fabularny The Rashevski Tango w 2003. Po wielu nieudanych próbach znalezienia pieniędzy, pewnego dnia mój producent Sébastien Delloye spytał mnie: Czy myślisz, że moglibyśmy nakręcić ten film w języku angielskim? Sébastien wrócił właśnie z festiwalu filmów w Rotterdamie, gdzie spotkał angielskiego producenta, któremu bardzo spodobał się nasz pomysł i zaproponował, abyśmy zrealizowali film w języku angielskim. Wszystkie zmiany w scenariuszu przebiegły w bardzo naturalny sposób i dały nam wiele możliwości dopisania nowych pomysłów. Spotkaliśmy Martina Herrona, angielskiego scenarzystę, który wykonał wspaniałą pracę. Zaadaptował nasz pomysł i dorzucił parę nowych rzeczy, których nam brakowało. Tym niemniej to ja i Sébastien wprowadziliśmy ostateczne zmiany, aby osiągnąć wymarzony kształt. Prawdziwe poświęcenie Maggie to prosta, dobroduszna i szczodra kobieta. Nie jest zbytnio wykształcona, nie miała okazji podróżować. Poślubiła swojego pierwszego chłopaka i pozostała mu wierna, nawet po jego śmierci. Nigdy nie wyobrażała sobie nawet, że istnieje taki rodzaj pracy. Zdecydowała się na nią, ponieważ nie widziała już innego rozwiązania Ale jej wybór w zupełności był powodowany niewinnością i naiwnością. Dla Maggie to po prostu praca, pozwalająca zarobić pieniądze na operację dla wnuczka Olly'ego. Kiedy zaczyna rozumieć, o co chodzi, nie może uciec z powodu umowy, którą zawarła z właścicielem Mikim. A ponieważ jest osobą, która w zupełności oddaje się temu, co robi, Maggie odnosi wielki sukces. Ta wspaniała kobieta poświęca się w najwyższym stopniu. Zdaję sobie sprawę, że sex club nie jest postrzegany jako miejsce, w którym można odnaleźć prawdziwą miłość. Dlatego wydawało mi się ciekawym pomysłem pozwolić rozwinąć się miłości w miejscu, o którym nikt nawet nie pomyśli w ten sposób. Filmowanie Maggie podczas pracy W Irina Palm chciałem pokazać tragikomiczną stronę codziennego życia. Z drugiej strony nie chciałem realizować reportażu o obrzydliwym obliczu biznesu erotycznego. Postać Maggie jest całkowicie czysta i uczciwa, dlatego zdecydowałem się filmować sceny jej pracy z dużą subtelnością i dyskrecją. Pomyślałem, że zbyt prostackie byłoby włączenie ujęć penisów. Chciałem, aby wszystko zostało wyrażone poprzez ekspresję twarzy Maggie i język ciała. Wymagało to wielu testów. Na początku z małą kamerą podczas prób z Marianne, później z moim operatorem Christophem. Wybór Marianne Faithfull Przeczytałem w samolocie artykuł o Marianne Faithfull i jej pracy w Paryżu nad filmem Maria Antonina Sofii Coppoli. Zadzwoniłem do mojego producenta z lotniska i on zgodził się, że zaangażowanie Marianne jest wspaniałym pomysłem. Zadzwoniłem do Nathaniele Ester, mojej francuskiej specjalistki od obsady. Tego samego dnia dowiedziała się, że Sofia jest bardzo zadowolona ze współpracy z Marianne, odszukała jej agenta i następnego dnia wysłała mu scenariusz. Dwadzieścia cztery godziny później oddzwonił z wiadomością, że Marianne jest zachwycona scenariuszem i chce się z nami zobaczyć. Kiedy mój producent Sébastien i ja wreszcie spotkaliśmy się z Marianne, uznaliśmy, że będzie idealna do roli Maggie. Praca z Marianne Faithfull Marianne nie kończyła szkoły aktorskiej, ale jest prawdziwą artystką i czuje się to od samego początku. Marianne pozwoliła mi poprowadzić się i stworzyć postać Maggie tak, jak ją sobie wyobrażałem. Nawet jeśli nie podobał się jej tekst czy mój sposób widzenia danej sceny, przez cały czas grała według moich wskazówek. Jest niezwykle profesjonalna, to prawdziwa artystka. Praca z Mikim Manojloviciem Od samego początku myślałem o Mikim. Spotkałem się z nim już w czasie, kiedy staraliśmy się zrealizować i sfinansować nasz projekt we Francji. Bardzo podobał mu się scenariusz, ale wydaje mi się, że nie wierzył w realizację tego filmu. Mimo to dzwoniłem do niego co jakiś czas informując o naszych poczynaniach, a on zawsze wykazywał ten sam entuzjazm i zainteresowanie. Miki mieszka w Belgradzie i nie znosi samolotów. Podróżował pociągiem przez 26 godzin do Paryża, aby odbyć jednogodzinne spotkanie ze mną i z Marianne. Kiedy zobaczyłem, w jaki sposób patrzą na siebie, wiedziałem, że znalazłem moją parę. Potem Miki wrócił do Belgradu; kolejne 26 godzin w pociągu. Jest wiele rzeczy, za które go uwielbiam, ale to doświadczenie jest wyjątkowe. Jest doskonałym aktorem, a praca z nim to wspaniała zabawa. Realizacja w 5 krajach Kręciliśmy w Anglii, Niemczech i Luksemburgu, więc logiczne jest to, że nasza ekipa była międzynarodowa. Taka sytuacja mi odpowiada. Z pochodzenia jestem Polakiem. Wychowałem się w Niemczech, mieszkam w Belgii, a film zrealizowałem w języku angielskim. Mój asystent to Grek wychowany w Niemczech, a mieszkający w Paryżu, scenarzysta jest Anglikiem norweskiego pochodzenia. Autor zdjęć jest Belgiem, ale mieszka we Francji, producent jest z pochodzenia Włochem, ale mieszka w Luksemburgu. To był niezły mix. Historia dzieje się w Anglii, zatem plenery kręciliśmy na wyspie. Resztę filmowaliśmy w Niemczech i Luksemburgu. Jednak nawet najmniejszy szczegół nie zdradza tego faktu; cała ekipa wykonała wspaniałą pracę.

Bardzo długa podróż: Maggie odbywa bardzo długą podróż. Zaczyna jako niespełniona, w pewnym sensie niekompletna osoba, by ostatecznie stać się pewną siebie kobietą, wiedzącą co jest dla niej najważniejsze w życiu. Aby uratować swojego chorego wnuka i znaleźć pieniądze na jego operację, poświęci wszystko, nawet swój dom. Ta biedna kobieta godzi się na wszystko, nie zadając sobie nawet pytania, dlaczego. Jednak dzień, kiedy przypadkiem wkroczy do Sexy World stanie się pierwszym dniem jej nowego życia, które przyniesie zmiany, a nawet miłość. Coś wspólnego z Maggie: Muszę powiedzieć, że na początku filmu nie miałam wiele wspólnego z Maggie. Mamy jednak jedną cechę wspólną: miłość do syna i wnuków. Bardzo kocham mojego syna. Podobnie jak Maggie urodziłam go w wieku 18 lat. Uwielbiam również moich wnuczków, trzynastolatka i dziesięciolatka. Miłość do syna i wnuczka kieruje wszystkimi działaniami Maggie. Co ludzie pomyślą: Maggie nie chce, aby ktokolwiek dowiedział się o jej tajemniczej pracy, jest bardzo zdenerwowana. Przez cały czas przejmuje się, co pomyślą inni. Zmiana sposobu myślenia jest jednym z etapów jej podróży. Pod koniec filmu całkowicie przestaje się przejmować bezsensownymi plotkami i ocenami innych. Maggie uczy się nie zważać na opinie ludzi. Liczy się tylko to, co sam myślisz o sobie. Tego nauczyli mnie moi rodzice, którzy byli niezwykle otwarci i nietuzinkowi. Przemiana w Maggie: Pociągała mnie rola Maggie, ponieważ jest to postać całkowicie różna ode mnie. Nie lubię konformizmu i ustalonych zasad, reguł. Nigdy nie potrafiłabym być tak cierpliwa jak Maggie, ani godzić się na to wszystko, na co godziła się ona. Zatem zagranie roli Maggie wymagało ode mnie niemałego wysiłku. Reżyser Sam Garbarski bardzo pomógł mi się przełamać. Po pierwsze musiałam zapomnieć o moich doświadczeniach i stać się czymś w rodzaju białej karty. Następnie musiałam wczuć się w postać Maggie, zastanowić się, kim ona jest naprawdę. Właśnie to najbardziej kocham w aktorstwie; stawanie się kimś zupełnie innym. To nudne być przez cały czas Marianne Faithfull. Aktorstwo pozwala mi na oderwanie się od siebie.