Jeden z tych horrorów, które opierają się niestety wyłącznie na szokowaniu widza poprzez ukazanie brutalnych scen gore z dużą ilością krwi, scen przemocy i seksu. Choć sam reżyser mógł sobie mówić, że jego film ma głębsze dno to jednak jest to nieprawda, lub co najmniej stwierdzenie bardzo naciągane. Pierwsza połowa filmu jest słabiutka, sam początek ogląda się jak film dla bezmózgich yeti. Impreza, dragi, seks, a wszystko to wprowadzone w żadnym celu. Fabuła jest tak naiwna i głupia, że drugą połowę Hostelu można by oglądać bez obejrzenia pierwszej. Właśnie jakoś w połowie filmu zaczyna się to na czym Eli Roth chciał się skupić najbardziej - tortury. Trzeba przyznać, że wyglądają realistycznie więc pod względem realizacji mogą się podobać. Również wtedy robi się też dobry klimat. Zresztą od połowy do samego zakończenia film wygląda już znacznie lepiej, choć i tak jakiegoś specjalnego wrażenia nie robi. Końcówka jest dobra ze względu na uzyskanie odpowiedniej dawki emocji. Gra aktorska to nic specjalnego, ale słaba jest cała charakteryzacja postaci. Jeśli porównać film z Piłą to Hostel nie ma się nawet czym bronić. Moja ocena: 4/10.