A pierdzielić nowicjuszy. Okrutnie markotna to jest ta opinia a nie sam film.

Przecież to wygląda jak amatorska produkja. W dodatku źle zagrana przez aktorów,i w porównaniu z komiksami mało dynamiczna.

Mamy w końcu to, czym jest komiks grozy a nie te fantasy popier dóły. Cały problem polega na tym, że ludzie mają jakieś przywiązanie do Del Toro i nie potrafią już się oderwać. Ja u niego widzę różne rzeczy, ale na pewno żadnej grozy.
Tutaj jest bardzo tanio a jednocześnie z komiksowym przesytem. Coś więcej niż film fanowski, więcej tu Raimiego niż on sam ma jeszcze w sobie.
Mamy świetne lasy i góry, scenografię w chatach, rozdziały z muzyczką z epoki. Czarownica tutaj podaje wprost do kamery przepis na wiedźmie kulki! Jest pająk na początku jako typowe przedstawienie s-f z lat 50. Wiedźma nimfomanka (dobrze zagrana) wjeżdża na białym koniu, który okazuje się czyimś ojcem! Oblężenie z wielebnym (dobrze zagrany) jak u Carpentera. Losy Tommy'ego i Cory, którymi można się przejąć (dobrze zagrani), bo może jest jakaś nadzieja, żeby ją ocalił... - oczywiście nie ma! No i jest jeszcze Hellboy i Jo... naprawdę nie wiem co tak źle niby grają, są uroczy. Wątek na problemach z matką Hellboya bardzo udany i do tej pory nieeksplorowany. Podoba się jak diabeł dużo zwija tutaj papierosów.
Dynamizm jest większy niż w takiej "Spętanej trumnie" (specjalnie nawiązuję, gdyż jest prawie cała w tym filmie), gdzie Hellboy tylko obserwuje. Nie musi się cały czas naparzać, choć mam wrażenie, że i tak sporo tu tego, tylko subtelnego taniego i zamaskowanego. Tak efekty nie są udane, tak będzie leciał na Pulsie, tak Mignola nie zrobi już więcej takiego filmu. Ale cieszę się, że się zabili w taki sposób, niż gdyby mieli zakończyć na tych trzech poprzednich filmach niepodobnych do komiksu.

Podrabiany Hellboy i po filmie! To tak jakby Terminatora zagrał Pudzian! Nie ma Rona Perlmana, nie ma Hellboya!

Kompletnie nie rozumiem, skąd taki hejt na ten film. Słusznie piszesz o dobrej scenografii i ładnych zdjęciach, dobrej obsadzie, i klimacie. Nie zgadzam się co do efektów -wygladają dobrze, Hellboy o niebo lepszy niż Harbour, który nie wiedział, jak grać z protezą ręki i w za dużym płaszczu, nie mówiąc o aktorstwie. Hellboy zgorzkniały, cyniczny i udręczony -wszystko ten Kasy ogarnął. To nie Perlman i bardzo dobrze. Historia -jakie dziury? Tu nie ma gdzie dziur zrobić.

"To podzielona antologia, która nie ma ustalonych reguł czy zasad narracyjnych, a przez większość czasu ,,gnijemy'' w parafii proboszcza " nie kumam tego zdania.

Fabuła jest dla mnie bardzo czytelna. Klamrą jest poszukiwanie pająka, główną przygodą konfrontacja z Pokrzywionym Człowiekiem, w której Hellboy i Jo nie są głównymi bohaterami, a jedynie gośćmi (co w komiksie zdarzało się chyba często).

Jeśli chodzi o samą mechanikę narracji, to jeszcze zanim rozpocznie się główna przygoda wprowadzone zostają przerwy pomiędzy scenami, w których następuje bliżej nieokreślony przeskok czasowy. Czasem jest to kilka minut. Czasem kilka godzin. Kojarzy się to z przestrzenią międzykadrową z komiksów i podobnie jak tam - fajnie działa. Z jednej strony pomaga oszczędzić czas w filmie, który musi nim rozsądnie rozporządzać. Z drugiej przybliża jedno medium do drugiego.

Film duchowo jest mocno zadłużony w latach 90, zarówno pod kątem skali, jak i wykonania, ale ja to kupuję, bo po trzech filmach, w których Hellboy był w centrum przygody o ratowaniu świata przed jakimś gigantycznym złem, wreszcie dostaliśmy kameralną opowieść, w której czerwony detektyw spraw paranormalnych głównie jara szlugi, rzuca złośliwe komentarze i czasem kimś o ścianę. Czyli generalnie to, co w moim odczuciu było w komiksach najatrakcyjniejsze.

Z narzekaniami na wygląd Hellboya też się nie zgodzę. Perlman był spoko, chociaż momentami "it insisted upon itself" cytując klasyka. Harbour był groteskowy i zwyczajnie brzydki, a przypomnę tylko, że tamta produkcja też miała na początku mocny vibe fanowskiej produkcji (a potem już tylko zrodzonego w korporacyjnych wnętrzach shitstormu). Kesy po prostu jest. W filmie o tym, że bohater przypadkiem wpada na jakąś przygodę i w sumie sobie w niej pobędzie, bo nigdzie mu się nie śpieszy, mi to pasowało.

Antologia, czyli zestaw scen, bo co krok rzuca nas na nowe terytoria. Niby naśladuje komiksową narrację, ale film powinien zostać filmem, i w tym układzie, nie sprawdza się najlepiej. Kuleje tempo, narracja, która jest przepotwornie pocięta czy poszatkowana. Wiadomo, że Hellboy to zawsze była pulpa, ale nawet obserwowanie jego przygód w tej historii bolało intensywnie.

Przeczytałeś moją całą wypowiedź, czy zatrzymałeś się na pierwszym akapicie? Bo drugie staje w kontrze do tego, że jest to "antologia". Antologia to zbiór opowieści autonomicznych względem siebie. Tu jest ciągła linia fabularna, nawet jeśli przedzielona rozdziałami, które mają swoje podtytuły.

Ja to tak potraktowałem, jak zbiór scenek - montaż nie ułatwia odczytania ,,Hellboy'a

Ja to tak potraktowałem, jak zbiór scenek - montaż nie ułatwia odczytania ,,Hellboy'a

Kameralność kameralnością, i chudy Hellboy, na plus, ale całość się nie spina, kiedy oglądasz lepiej wykonane filmy, lepiej napisane, no to nie możesz nagle chwalić kiepsko zrealizowanego fanowskiego kina, który mógłby od razu latać po internetach albo w salonach prasy.

Bardzo mi się podoba imperatyw połączony z tezą w Twoim komentarzu ;)

Mogę oglądać lepiej wykonane filmy (cokolwiek to znaczy) i mogę cieszyć się na seansie nowego Hellboya. Przyznam, że szedłem nastawiony na kiepskie kino, a zostałem miło zaskoczony. Może po prostu czego innego aktualnie szukamy w filmach. Pozdrawiam :)

W porządku, co nie znaczy, że będziesz w mniejszości. Tytuł nie przyjął się za dobrze, co widać po ocenach - zarówno w Polsce, jak i na portalach zagranicznych. Pozdrawiam. :)

A mnie się szczerze powiedziawszy nawet podobało.
Akcja trochę jakby nie był to pełnoprawny film tylko odcinek serialu o Hellboyu.
Jestem z tych osób co Hellboya znają z filmów i animacji - komiksów nie czytałem, dlatego też dla mnie Hellboy to zawsze będzie Ron Perlman.
Więc co do samej postaci, no cóż, bardziej mi ten Kesy przypadł do gustu niż Harbour z poprzedniego filmu.
Co do samego filmu, owszem akcja w jednym miejscu, ale to tak jak wspomniałem, to wygląda po prostu jak odcinek serialu, bądź zeszyt komiksu przeniesiony na film.
A dla mnie osobiście to wyglądało trochę jak odc scooby doo.
Jadą w jakimś konkretnym celu, nagle zatrzymują się w jakimś czysto przypadkowym miejscu i rozwiązują zagadkę.
No czyż tak nie jest ?
Widać że to produkcja niskobudżetowa, ale jakoś da się to obejrzeć.
Nie zdziwiłbym się, jeśli ten film to naprawdę zeszyt komiksu przeniesiony na film.
Jak dla mnie było zjadliwe.

aa, i trochę dziwnie się patrzy na Hellboya który pali fajki zamiast cygara.
że o kompletnie bezsensownej postaci tej agentki jakiejś tam nie wspomnę.

Agentka to postać wymyślona, na potrzeby filmu, ale nie wiadomo po co. Nie wiele wnosi. A sama historia mocno bazuje na komiksach. Z tym że trudno uchwycić podobne emocje, bo kino rządzi się własnymi prawami

Dramat , dno , porażka, tragedia itp itp Po pierwszych 15 minutach zastanawiałem się czy nie pomyliłem filmu Po kolejnych 15 minutach wyłączyłem I gratulacje dla tych którzy wytrzymają do końca seansu