Role

Ręce, które pozornie należą do 6-letniego Michaela, wyciągającego nóż z kuchennej szuflady, to ręce Debry Hill, producentki filmu.

Laurie Strode miała pierwotnie zagrać Anne Lockhart.

Carpenter proponował rolę doktora Loomisa Peterowi Cushingowi i Christopherowi Lee. Obaj odrzucili tę propozycję.

P.J. Soles podczas kręcenia filmu spotykała się z Dennisem Quaidem, więc John Carpenter i Debra Hill postanowili obsadzić go w roli Boba. Był on zajęty pracą nad innym projektem i ostatecznie zastąpił go John Michael Graham.

W filmie Michael Myers grany jest przez kilka osób: Debrę Hill, Willa Sandina, Nicka Castle'a, Tommy'ego Lee Wallace'a i Tony'ego Morana. W większości scen Michaela Myersa zagrał Nick Castle. Tony Moran zastąpił go m.in. w scenie, gdy Myersa widzimy bez maski. Castle był szkolnym kolegą Carpentera i dzięki wysokiemu wzrostowi został obsadzony w tej roli. Nick był nieco rozczarowany, że to nie jego twarz pokazano pod koniec filmu, lecz zrozumiał, że Carpenter pragnął zestawić "anielską" twarz Michaela z jego czynami. Castle później został odnoszącym sukcesy reżyserem.

John Carpenter napisał rolę dla P.J. Soles po tym, gdy zobaczył jej występ w "Carrie" Briana De Palmy.

Debra Hill napisała większość tekstów kobiecych. Z kolei John Carpenter skupił się na pisaniu przemówień doktora Loomisa.

Kirk Douglas, Yul Brynner, Peter O'Toole, Walter Matthau, Mel Brooks, Dennis Hopper, David Carradine, Lawrence Tierney, Lloyd Bridges, Steven Hill, Jerry Van Dyke, John Belushi, Kris Kristofferson, Abe Vigoda, Charles Napier, Sterling Hayden i Edward Bunker byli brani pod uwagę do roli Dr. Sama Loomisa.

Błędy w filmie

Na początku filmu Michael ma 6 lat. Reszta akcji rozgrywa się 15 lat później, więc chłopak powinien mieć 21 lat. Sam dr Loomis to potwierdza, jednak w napisach końcowych podano, że dorosły Myers ma 23 lata.

Gdy Tommy zauważa Myersa przez okno, oświetlenie prawej części werandy domu, przy którym stoi morderca, jest wyłączone. Chwilę później, gdy chłopiec wygląda przez okno razem z Laurie, weranda jest już oświetlona.

Salon w domu Wallace'ów znajduje się po lewej stronie budynku, jednak gdy ktoś wchodzi do środka, idzie na prawą stronę domu, aby do niego wejść.

Akcja filmu rozgrywa się w Illinois, jednak gdy Laurie i Tommy idą do szkoły, w tle widać kalifornijskie palmy.

Gdy Michael śledzi Tommy'ego nieopodal szkoły, po drugiej stronie ulicy zaparkowanych jest kilka samochodów. Gdy Myers wsiada do samochodu, wszystkie auta znikają.

Mimo że akcja filmu rozgrywa się w Illinois, wszystkie samochody mają kalifornijskie tablice rejestracyjne.

Kiedy Michael Myers, jako dziecko, przechodzi przez salon z nożem, zegar nad piecem pokazuje godzinę 9:25, zaś ten na ścianie 9:40. Około 5-7 sekund później wybija godzina 10.

Kiedy Laurie znajduje się w potrzasku w kuchni, tłucze szkło, aby przesunąć grabie. Kawałki szkła są bardzo widoczne, jednak w kolejnych ujęciach już znikają.

Gdy Annie podrzuca Laurie pod dom Doyle'ów, dziewczyna wchodzi do budynku przez drzwi frontowe. W tej scenie są to francuskie drzwi, jednak przez resztę filmu się zmieniają.

Kiedy Michael znajduje się na terenie szkoły i wsiada do samochodu, aby śledzić Tommy'ego, okno, które zostało rozbite podczas ataku na pielęgniarkę, jest już całe.

Okienko na drzwiach frontowych domu Wallace'ów znika między kolejnymi ujęciami.

Gdy Michael rozbija szybę samochodu za głową pielęgniarki, można dostrzec klucz francuski przymocowany do jego dłoni.

Gdy Bob i Lynda wysiadają z furgonetki i wchodzą do domu, zostawiają drzwi otwarte w pojeździe. W późniejszych ujęciach, gdy widzimy furgonetkę, drzwi są już zamknięte.

Gdy Annie wraca do domu po zostawieniu Lindsey u Doyle'ów, telewizor jest wyłączony, chociaż wcześniej grał, gdy obie przechodziły przez ulicę.

Gdy Laurie wchodzi do salonu w domu Wallace'ów, można zauważyć ramię członka ekipy filmowej, które wystaje po lewej stronie zza ściany.

Kiedy Lindsey ogląda telewizję, widoczny jest cień członka ekipy filmowej.

Laurie, goniona przez Michaela, ucieka do domu Doyle'ów. Zauważa wtedy, że okno salonu jest otwarte. Jeżeli przyjrzeć się bliżej, można wtedy spostrzec człowieka poruszającego zasłonami.

Gdy Laurie, idąc z Annie chodnikiem, zauważa Michaela stojącego obok krzaków, z jej punktu widzenia krzak jest przycięty i kształtny. Gdy Annie podchodzi w to samo miejsce, jest on już rozgałęziony i wystaje wszędzie.

Napis z boku samochodu, który kradnie Michael, w późniejszych scenach znika.

Kiedy Annie podchodzi do krzaka, po tym jak Laurie zauważa Michaela, można spostrzec dym unoszący się z papierosa Johna Carpentera.

Lynda, idąc z Bobem do sypialni, potyka się. Aktorka stara się zignorować ten fakt. Widać to tylko w wersji panoramicznej.

Kiedy pielęgniarka znajduje się w samochodzie, a Michael na dachu pojazdu, słychać pisk opon, mimo że pada deszcz, a droga jest mokra.

Po tym jak doktor Loomis rozmawiał z szeryfem Brackettem przez telefon na autostradzie i ostrzegał go przed Michaelem, zauważa on czerwoną furgonetkę i idzie ją obejrzeć. Słychać wtedy hałas pociągu, który nadchodzi z lewej strony kamery. Następne ujęcie pokazuje doktora z przeciwległej strony, a furgonetka jest z przodu. Wciąż słychać hałas pociągu, mimo że w tle go już nie ma.

Kobieta w samochodzie, zaatakowana przez Michaela na początku filmu, wciska gaz kierując się w stronę drzew. W następnej scenie, gdy ona ucieka z pojazdu, Myers wskakuje do środka i ucieka po prostej drodze, a drzewa znikają.

Włosy Laurie zmieniają się między ujęciami z kręconych do prostych.

Gdy Michael podgląda Annie w kuchni, rozbija roślinę wiszącą koło domu. Później, gdy Laurie idzie do tych samych drzwi, roślina ponownie wisi na swoim miejscu.

Gdy dr Loomis rozmawia przez telefon po ucieczce Michaela i wychodząc zauważa opuszczony pojazd, członek ekipy filmowej odbija się w szkle budki telefonicznej.

Kiedy doktor Loomis rozmawia przez telefon i widzi czerwone pudełko zapałek, można zauważyć w tle góry. Akcja filmu rozgrywa się w Illionois, a tam nie ma gór.

Gdy Laurie wraca ze szkoły do domu, na jej włosach można zauważyć liść. Kiedy odwraca się w kierunku, w którym widziała Michaela, po czym wpada na szeryfa, liść znika.

Wracając ze szkoły do domu, dziewczyny idą wzdłuż bardzo suchej ulicy, jednak gdy Laurie zostaje sama, ulice są już mokre.

Gdy Lynda i Bob przyjeżdżają vanem pod dom Wallace'ów, Bob mówi: "First I rip your clothes off, then you rip my clothes off, then we rip Lindsey's clothes off." Mimo że on żartuje, oczywiste jest, że powinien powiedzieć na końcu "Annie" (opiekunka), a nie Lindsey (dziewczynka pilnowana przez Annie). 

Na początku filmu Michael powinien mieć 6 lat. Jednakże, gdy chodzi wokół domu, można dostrzec, że scena jest kręcona przez osobę dorosłą. Kamera znajduje się nad gałką od drzwi, a kiedy chłopiec wychodzi na zewnątrz, jest tak samo wysoki jak jego rodzice. Gdy zdejmują oni mu maskę, w następnym ujęciu widać jak Michael jest od nich dużo niższy.

Film kręcono na wiosnę w Kalifornii, więc nie było sezonu na dynie, a niski budżet ograniczał zakup tych sztucznych. Większość dyń malowano na pomarańczowo, w efekcie czego wyglądają one zbyt płasko i mają niewłaściwą teksturę skóry.

Gdy Annie przyprowadza Lindsey do domu Doyle'ów, mówi Laurie, że zadzwoni do Bena Tramera "jutro". W rzeczywistości, Laurie mogła rozmawiać z Benem w szkole, gdyż 1 listopada 1978 roku wypadał w środę.

Gdy Laurie i Annie wracają z zajęć razem i Laurie wskazuje na postać obserwującą je zza krzaka, słońce znajduje się za domami. Gdy obydwie się rozdzielają, a Laurie spogląda za siebie, słońce znajduje się bezpośrednio na górze, a dzielnica zostaje skąpana światłem słonecznym. Laurie zostaje wtedy zaskoczona przez szeryfa Bracketta, a ich rozmowa toczy się za dnia. Powyższe sceny zostały nakręcone nieco wcześniej w tym samym dniu.

Po tym, gdy Annie i Laurie zatrzymują się, aby porozmawiać z szeryfem Brackettem, mówi on, że ze sklepu metalowego, do którego się włamano, zabrano maskę, noże i liny, jednak znak na drzwiach sklepu - "Open, Come In", wyraźnie pokazuje, że jest otwarte.

Po tym, jak Lynda i Bob dzwonią do Laurie z domu Wallace'ów, idą na górę do łóżka. Za zasłonami widać światło słoneczne, chociaż powinna być noc.

Gdy Michael zabija Boba i przygląda mu się, widać ladę z przyborami kuchennymi i deską do krojenia. Wyżej znajduje się drewniana szafka. Jednakże, gdy Laurie wchodzi do domu szukać przyjaciół, jest tam czerwony pojemnik, pudełko Quaker Oats oraz coś błyszczącego i metalowego obok wspomnianej szafki.

Gdy Michael rozwala drzwi, aby dostać się do Laurie, odblokowuje je a następnie otwiera. Następuje ujęcie na Laurie, lecz później, gdy ujęcie wraca na Myersa, ten ponownie otwiera drzwi.

Po tym jak Michael zostaje postrzelony 6 razy i wypada przez taras, spada do tyłu. Jednak kiedy widzimy ujęcie na zewnątrz, wypada już przodem.

Rozmawiając z Laurie przez telefon, Annie pyta czy "ten facet" nadal jest na jej podwórku, lecz niemożliwe, aby o tym wiedziała. Później, gdy jadą samochodem, wydaje się, że mówi jej o tym pierwszy raz.

Podczas oglądania w zwolnionym tempie sceny, w której Tommy'emu podstawiono nogę, po czym upadł na dynię, można dostrzec, że dynia została pocięta już wcześniej w ochronie przed upadkiem.

Po tym jak chłopak Judith wychodzi, młody Michael wchodzi po schodach do sypialni siostry z nożem kuchennym. Jej ubranie jest zwinięte w stercie na podłodze. Gdy chłopak zakłada maskę clowna, sterta ubrań znajduje się już koło drzwi jej sypialni, a różowy sweter leży oddzielnie na podłodze.

W rozszerżonej wersji, doktor Loomis mówi innym psychiatrom w Smith's Grove, że ich zakład nie ma odpowiedniej ochrony, aby przetrzymywać Myersa. Po latach, gdy jedzie samochodem z pielęgniarką, pyta jej, czy miała już wcześniej do czynienia z takimi pacjentami. Kobieta odpowiada, że sprawowała podstawową opiekę, wskazując, iż Smith's Grove jest instytucją o większym stopniu bezpieczeństwa.

Michael, dźgnięty w szyję drutem przez Laurie, zostawia nóż na kanapie. Gdy psychopata upada, dziewczyna podnosi nóż, spogląda w jego stronę, po czym rzuca go na podłogę obok kanapy. Później, Myers wchodzi za nią na górę, trzymając nóż. Przed napisami końcowymi, gdy pokazano poszczególne ujęcia i słychać oddech Michaela, nóż wciąż leży obok kanapy. 

Po tym, gdy Michael zabija Annie, niesie jej ciało wzdłuż domu. W pierwszym ujęciu widać, że jej głowa znajduje się po lewej stronie ciała Michaela, zaś stopy po prawej. Wtedy ujęcie pada na Tommy'ego, który spogląda na nich przez okno. Gdy kamera ponownie pokazuje Myersa, wchodzącego już po schodach do domu, ciało Annie zamienia się pozycjami. Jej głowa znajduje się teraz po prawej stronie Michaela, zaś stopy po lewej.

Po pchnięciu nożem Judith, swojej siostry, Michael wychodzi z domu. Gdy kamera unosi się do góry, wszystkie światła w domu są włączone. Jednak, gdy chłopiec znajdował się w środku, nie były one włączone, a sam ich nie zapalał opuszczając dom.

Kiedy Michael wbija nóż w Boba, narzędzie przebija jego ciało jak i ścianę. Jednakże, nóż nie byłby wystarczająco długi, aby przebić go w całości. Poza tym, znacznie dłuższego noża wymagałoby podtrzymanie chłopaka takiej wagi, po przybiciu go do ściany.

Gdy Michael rzuca się na Laurie z nożem, a ona wbija mu drut, wyraźnie widać, że został on trafiony nim w okolicach skroni. W następnym ujęciu jednak, rana ma miejsce na jego szyi.

Mimo że Laurie pchnęła nożem Michaela, na jego ostrzu nie pojawia się krew.

Podczas gdy Michael atakuje nożem Boba, na górze ekranu widać mikrofon.

Na nagrobku nad Annie podano, że Judith Myers urodziła się 10 listopada 1947 roku, a zmarła 31 października 1963 roku. Dałoby jej to 15 lat (prawie 16), podczas gdy wszyscy mówili, że zmarła w wieku 17 lat.

W ujęciu pokazującym telefon, do którego podchodzi Lindsey, widać cień członka ekipy filmowej.

Kiedy Annie brudzi swoje ubrania i chce je umyć, jej majtki są w jednolitym kolorze. Później, gdy jest w pralni, znajdują się na nich wzorki kwiatków.

Laurie, Annie i Lynda, wracając do domu ze szkoły, przechodzą obok szafek uczniów na zewnętrz budynku, mimo że w Illinois takich nie ma.

Annie mówi Laurie, że przyjedzie po nią o 6:30. Kiedy się spotykają, wciąż widać światło dzienne, co byłoby niemożliwe w Illinois 31 października. Dziewczyny pokonują krótki odcinek drogi, a mimo to robi się całkowicie ciemno, gdy dojeżdżają do celu.

Gałka drzwi frontowych domu, w którym Laurie pracuje jako opiekunka, znajduje się po prawej stronie od strony wewnętrznej. Z drugiej strony również znajduje się po stronie prawej, mimo że powinna być po lewej.

Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu kręcono głównie w Południowej Pasadenie (Kalifornia, USA).

Pozostałe

Liście, które widzimy na filmie, są wycięte z papieru i pomalowane w celu stworzenia "sztucznej jesieni" (ponieważ zdjęcia realizowano wiosną, natomiast akcja filmu rozgrywa się w Halloween, czyli jesienią).

Reżyser John Carpenter wychował się w Bowling Green w stanie Kentucky. W jednej ze scen pojawia się podpis "Smiths Grove, Illinois".

Ponieważ budżet filmu był niewielki, zakupiono najtańszą maskę. Była to maska Williama Shatnera z filmu "Diabelski deszcz". Potem pomalowano ją sprayem na biało, powiększono otwory na oczy i pozbyto się włosów.

Według Debry Hill pierwsza dziewczyna Johna Carpentera nazywała się Laurie Strode.

W napisach końcowych jest podane, że muzyka została zagrana przez Filharmonię z Bowling Green. Nie ma tam żadnej Filharmonii, a muzykę tworzy John Carpenter i kilku muzykalnych znajomych.

Ze względu na niski budżet filmu, aktorzy nosili swoje własne ubrania. Jamie Lee Curtis (Laurie Strode) wydała prawie 100 dolarów na swój strój.

Imię Michael Myers zostało nadane po pewnym europejskim dystrybutorze, który zajmował się rozprowadzaniem poprzedniego filmu Carpentera pt. "Atak na posterunek 13". Jest to swego rodzaju "dziękuję" za spore sukcesy tego filmu w Europie.

Scena, gdy "patrzymy" z oczu Michaela wydaje się być nakręcona za jednym razem. Tak na prawdę kręcono ją w trzech fazach. Pierwsza to ta, gdzie Michael zakłada maskę, druga i trzecia to te, kiedy po morderswie Michael wychodzi. Zrobiono to po to, by wydawało się, że Michael działa bardzo szybko.

Imię szeryfa brzmi Leigh Brackett. Leigh Brackett napisał scenariusz do "Rio Bravo", filmu, który był inspiracją dla "Ataku na posterunek 13".

Połowa budżetu (który wynosił 300.000 dolarów) została wydana na kamery Panavision, po to, aby film mógł mieć format 2:35:1

Gdy Lindsey ogląda telewizję, słyszymy: "Bolt your doors, lock your windows" (Zabij gwoźdźmi drzwi, zamknij okna). Później zdanie to stało się to hasłem reklamowym dla innego filmu Carpentera - "Mgła".

Żadne z dużych studiów nie chciało rozprowadzać "Halloween". Jeden z producentów - Irwin Yablans - rozprowadzał go poprzez jego własną firmę - Compass International.

"Halloween" znalazł się na pierwszym miejscu w rankingu urządzonym na najlepszy horror przez magazyn SFX.

Film został nakręcony w 21 dni.

"Halloween" zajął 2 miejsce w plebiscycie magazynu "Total Film" na najlepsze horrory w historii kina.

Film został w roku 2006 wybrany przez Amerykańską Bibliotekę Kongresu na wejście w skład National Film Registry - listy zawierającej tytuły obrazów stanowiących dziedzictwo kulturowe Stanów Zjednoczonych w zakresie filmu.

Miasteczko Haddonfield położone jest w stanie Nowy Jork. Jest to rodzinna miejscowość współautorki scenariusza Debry Hill. W filmie podano, że Haddonfield leży w stanie Illinois.

Początkowo planowano, że scenariusz "Halloween" będzie kontynuacją filmu "Czarne święta" i nazywał się będzie "The Babysitter Murders".

Imiona i nazwiska bohaterów filmu są nawiązaniem do nazwisk postaci z "Psychozy". Sam Loomis to kochanek blondynki z filmu Hitchcocka. Marion Chambers to nawiązanie do Marion - kobiety, która ukradła 40.000 dolarów. Chambers to nazwisko szeryfa w "Psychozie".

Zanim został zatrudniony Don Post, Michael miał nosić maskę clowna.

Piosenka, która jest puszczana w radiu, kiedy Laurie i Annie są w samochodzie, to "Don't Fear The Reaper" zespołu Blue Öyster Cult.

Imię i nazwisko Tommy Doyle zostało zaczerpnięte z filmu "Okno na podwórze",

Halloweenowy kostium Tommy'ego pochodzi z serialu "Kosmos 1999".

Donald Pleasence był obecny na planie filmowym zaledwie 5 dni, a jego gaża wyniosła 20,000$.

Czarny Fleetwood Morgana Strode'a w rzeczywistości należał do Johna Carpentera. Z kolei ciężarówka z napisem "Phelps Garage" była własnością firmy, która przygotowywała posiłki dla ekipy filmowej.

Robot Yula Brynnera z filmu "Świat Dzikiego Zachodu" był inspiracją dla postaci Michaela Myersa.

Filmowy dom Myersa w rzeczywistości znajduje się w południowej Pasadenie. Zanim zaczęto tam kręcić początkowe sekwencje, budynek wymagał sporej renowacji. Niemal cała obsada pomagała przy jego odnowie.

Na pomysł osadzenia akcji filmu w święto Halloween wpadł producent wykonawczy Irwin Yablans.

Początkowo producent Moustapha Akkad był mało zainteresowany filmem i pomógł w realizacji ze względu na entuzjazm Irwina Yablansa i Johna Carpentera. Jednakże, gdy "Halloween" odniósł olbrzymi sukces finansowy, Akkad postanowił kontynuować serię.

John Carpenter skomponował ścieżkę dźwiękową do filmu w 4 dni.

Spośród odtwórczyń głównych ról kobiecych (wszystkie dziewczyny powinny uczęszczać do szkoły średniej) jedynie Jamie Lee Curtis podczas kręcenia filmu była nastolatką.

Długie ujęcie na początku zostało zainspirowane przez film "Dotyk zła". Takie ujęcie nie byłoby możliwe przez niski budżet, gdyby nie system stabilizacji kamery - Steadicam.

W filmie często pojawia się nazwisko Ben Tramer, którego postaci jednak nie ukazano. Pochodzi ono od Bennetta Tramera, przyjaciela Johna Carpentera z college'u. Prawdziwy Bennet Trammer również zrobił karierę w przemyśle filmowym jako pisarz i producent. 

Jamie Lee Curtis była rozczarowana swoim początkowym występem w "Halloween" i myślała, że zostanie wyrzucona z planu już po pierwszym dniu kręcenia filmu. Gdy zadzwonił telefon, Curtis była pewna, że to koniec jej występu, lecz John Carpenter w rzeczywistości chciał jej pogratulować i powiedział, że jest z niej zadowolony.

Motyw przewodni "Halloween" stworzono rzadkim znakiem metrycznym 5/4. John Carpenter nauczył się go od swojego ojca.

Scena, w której Michael pojawia się z ciemności za plecami Laurie, została nakręcona przy pomocy prostego regulatora oświetlenia, który wolno oświetlał maskę Myersa.

Kręcenie początkowej sekwencji zajęło twórcom 2 dni.

Wymogi telewizji NBC sprawiły, że w 1981 roku podczas kręcenia "Halloween 2" John Carpenter musiał dokręcić 10 minut materiału do "Halloween", aby wypełnić ramówkę stacji.

Donald Pleasence wyznał Carpenterowi, że głównym powodem, dla którego przyjął rolę doktora Loomisa, było to, że jego córka Angela uwielbiała "Atak na posterunek 13" Carpentera.

John Carpenter uważał, że rola Jamie Lee Curtis będzie wyrazem uznania dla Alfreda Hitchcocka, który obsadzając jej matkę, Janet Leigh, w "Psychozie" nadał jej status legendy.

John Carpenter i Debra Hill wielokrotnie podkreślali, że w ich założeniu dziewictwo nie miało być sposobem przetrwania. Pozostali bohaterowie ginęli z rąk zabójcy tylko dlatego, że byli zbyt zajęci seksem i nie dostrzegali czyhającego zagrożenia. Według nich Laurie przebywając sama była zdecydowanie czujniejsza.

"Halloween" nie był kręcony chronologicznie. Pomogło to stworzyć Carpenterowi odpowiedni miernik strachu, dzięki któremu Jamie Lee Curtis wiedziała jaki poziom przerażenia na ekranie ma okazywać.

P.J. Soles podczas sceny, w której jest duszona kablem od telefonu, miała rozpiętą koszulę. Specjalnie do trailera nakręcono inną wersję tej sceny, w której aktorka nosi szlafrok.

Pierwotnie dr Loomis miał być zaskoczony zniknięciem Michaela Myersa pod koniec filmu, jednak Donald Pleasence zasugerował, aby reakcja jego bohatera była w stylu "wiedziałem, że to się stanie". Ostatecznie przystano na propozycję aktora.

Doktor Loomis używa w filmie rewolwer Smith & Wesson Combat Masterpiece Model 15.