Caly seans mi sie morda cieszyla jak Eddiemu przez 4 filmy "kinowe". Swietna muzyka, stara obsada mimo, ze prosto z geriatryka, to po prostu przywoluje mase wspomnien i nadal ma "to cos", nowe postaci bardzo udane, pilot ma kilka zabawnych kwestii, a corka Axela jest zupelnie nie Netflixowa, kobieca, momentami silna, a chwile pozniej rozplakana, bez zadnych podtekstow i feministycznych/ideologicznych bajek.

Top Gun: Maverick to nie jest, ale bardzo przyjemnie się to oglądało. Twórcy po prostu nakręcili kolejną część Gliniarza z Beverly Hills, tak jak się kręciło tamte filmy w latach 80 i 90, chyba nawet celowo nakładali odpowiednie filtry, żeby to przypominało film z poprzedniej epoki. Axel jest nieco bardziej poważny, jak na 60-latka przystało, ale ciągle ma w sobie tego zawadiakę, więc film skacze między wątkiem ojcostwa a rozwalaniem połowy miasta w efektownych pościgach.