Oliver Reed (Proximo) zmarł na zawał serca w czasie kręcenia filmu. Z tego powodu do nakręcenia kliku scen z jego udziałem trzeba było użyć komputerowych efektów specjalnych. Do sceny jego śmierci ("shadows and dust") wykorzystano ponownie ujęcie, kiedy Maximus wychodzi walczyć z Tygrysem.
Lou Ferrigno miał pierwotnie zagrać rolę Tigrisa.
Jennifer Lopez brała udział w przesłuchaniach do roli Lucilli.
Thorsten Kaye, Antonio Banderas oraz Mel Gibson byli brani pod uwagę do roli Maximusa.
Jude Law był brany pod uwagę przy obsadzaniu roli Kommodusa.
Luciano Pavarotti został poproszony o stworzenie ścieżki dźwiękowej, jednak odrzucił propozycję.
Hans Zimmer początkowo chciał, aby w chórkach zaśpiewała izraelska piosenkarka Ofra Haza, mając na względzie ich wcześniejszą współpracę na planie "Księcia Egiptu". Jednak chorująca na AIDS artystka zmarła w 2000 roku na zapalenie płuc.Lisa Gerrard
Richard Harris kandydował do roli Proximo.
Po walce Maximus trzyma miecz w lewej ręce, po chwili w prawej, a w następnym ujęciu znowu w lewej.
W trakcie bitwy z hordą Barbarzyńców, jeden z rydwanów zostaje przewrócony. Kiedy pył opadnie widać butlę z gazem z tyłu jednego z rydwanów.
Podczas pierwszej bitwy Maximusa jako gladiatora, można było zauważyć adidasy na nogach jednego z niewolników.
Gdy Maximus wygłasza mowę po wygranej walce, z boku widać operatora kamery w dżinsach i białej koszulce, a przy nim stoi kamera na statywie.
W filmie kilkakrotnie pojawiają się obeliski wyznaczające zamknięcia ulic i skrzyżowania. Jakkolwiek sprowadzanie obelisków do Wiecznego Miasta zapoczątkowali rzymscy cesarze, pomysł użycia ich w charakterze "drogowskazów" jest o wiele późniejszy. Była to część planu przebudowy i uporządkowania Rzymu, przeprowadzonego przez papieża Sykstusa V w okresie renesansu - obeliski wyznaczały drogę pielgrzymów między najważniejszymi świątyniami chrześcijaństwa.
Plac, na którym zgromadzony jest tłum Rzymian, widoczny w scenie wjazdu Kommodusa do Rzymu, to w rzeczywistości plac Św. Piotra, założony w okresie późnego renesansu, a więc nie istniejący w momencie, w którym dzieje się akcja filmu.
W czasie walk w Koloseum z rydwanami w pewnym momencie Maximus odcina od rydwanu jednego konia i jadąc na nim przeskakuje nad kolejnym rydwanem. Widać wtedy, że ten koń ma już siodło, którego nie było w momencie, gdy Maximus go dosiadał.
Na koniec inscenizacji bitwy o Kartaginę Kommodus postanawia spotkać się z Hiszpanem na arenie. Dowódca pretorian nakazuje gladiatorom rzucić broń. W tym momencie można dostrzec jak jeden z widzów ukrywa plastikową butelkę z wodą.
Gdy Kommodus i Maximus mają walczyć w Koloseum, arena pokryta jest czerwonymi płatkami róż. Gdy pretorianie formują czworobok otaczający walczących, w jego wnętrzu nie ma już płatków.
Kiedy Maximus zbliża się do swojego domu, widać pola obsiane zbożem, w którym są ślady zrobione przez traktor opryskujący rośliny.
Gdy Maximus dowiaduje się o śmierci Marka Aureliusza, przy krawędzi dachu namiotu można dostrzec rusztowanie świateł elektrycznych.
Kiedy grupa żołnierzy jedzie do posiadłości Maximusa, by zabić jego rodzinę, jego syn mówi w perfekcyjnym włoskim "Mama! I soldati!", podczas gdy to jest film anglojęzyczny, a zgodnie z realiami historycznymi mówiono wtedy po łacinie.
W pewnym momencie finałowej potyczki Kommodus i Maximus walczą o sztylet, który wygina się tak bardzo, że nie może być metalowy.
Maximus i Juba skuci razem walczą na arenie w Maroku. Gdy zabijają ostatniego przeciwnika, kamera pokazuje ujęcie wokół areny. Widać wtedy cień kamery na klatce piersiowej Maximusa. Powtarza się to dwa razy.
W scenie walki Tygrysa z Maximusem, kiedy ciężko ranny Tygrys pada na ziemię, jego maska jest uniesiona i odsłania twarz. Tymczasem w następnym ujęciu Maximus podnosi maskę, która w międzyczasie w "magiczny sposób" opadła.
W scenie bitwy Rzymian z Germanami na początku filmu dwa razy pokazano wśród barbarzyńskich wojowników setki wbitych w ziemię rzymskich strzał, zanim jeszcze Rzymianie w ogóle rozpoczęli ostrzał.
Proximo rozmawiając z Maximusem, mówi o wyjątkowości Koloseum. Ta nazwa amfiteatru flawijskiego zaczęła być powszechnie używana dopiero w VII w. naszej ery.
Gdy Maximus jest w obozie i podchodzi do konia, w pewnym momencie można zauważyć mężczyznę w jeansach.
Podczas jednej z walk na arenie Maximus zabija przeciwnika. Gdy przebija go mieczem, wyraźnie widać, że miecz wkłada mu pod ramię.
Kiedy Marek Aureliusz wyjawia Maximusowi plany uczynienia go swoim następcą, w tle widzimy portrety innych cesarzy rzymskich. Jednym z nich jest Septymiusz Sewer, który zdobył władzę dopiero w 193 roku, podczas gdy Marek Aureliusz zmarł w 180 roku.
W jednej ze scen, podczas zbliżenia możemy zauważyć, że Lucilla nosi szkła kontaktowe.
Kiedy Maximus i pozostali gladiatorzy idą w stronę wyjścia na arenę Koloseum, aby wziąć udział w rekonstrukcji bitwy z Kartagińczykami, po prawej stronie ekranu możemy zauważyć cień wysięgnika z mikrofonem.
Podczas walki z udziałem rydwanów, w pewnym momencie pośrodku ekranu, tuż nad wejściem nad arenę, możemy zauważyć stojącą w tłumie i wiwatującą kobietę, która ma na sobie nowoczesne okulary przeciwsłoneczne.
W scenie bitwy z Germanami Maximus krzyczy "Roma Victor!", podczas gdy poprawną formą jest "Roma Victrix".
Dzień po bitwie z Germanami, kiedy Maximus poklepuje konia, w tle możemy zauważyć członka ekipy filmowej ubranego w niebieskie jeansy.
Podczas rekonstrukcji bitwy Rzymian z Kartagińczykami, kiedy jeden z łuczników zostaje przecięty na pół przez ostrza u kół rydwanu, możemy zauważyć członka ekipy filmowej klęczącego w rydwanie.
W rzeczywistości rzymskie legiony zawsze fortyfikowały swoje obozowiska i nigdy nie rozbijały namiotów na otwartej przestrzeni, jak zostało to pokazane w filmie.
Kiedy Maximus zdejmuje hełm po walce przedstawiającej bitwę Rzymian z Kartagińczykami, możemy zauważyć, że jego palce zostawiają wgniecenia na hełmie, ujawniając w ten sposób, że jest on wykonany z gumy.
Podczas walki na arenie mającej przedstawiać bitwę Rzymian z Kartagińczykami, Juba zdejmuje swój hełm, aby zabić nim Rzymianina. Możemy wtedy zauważyć, że kolec na hełmie chwieje się na wszystkie strony, zdradzając, że jest wykonany z gumy.
Kiedy Kommodus i Lucilla wjeżdżają do Rzymu na rydwanie, Kommodus ma bliznę na prawej stronie twarzy. We wszystkich innych scenach blizna znajduje się jednak po lewej stronie jego twarzy. Mamy tutaj do czynienia z tak zwanym "odwróconym ujęciem".
Kiedy Maximus opłakuje śmierć żony i syna, na grobie możemy zauważyć bugenwille. Kwiaty te zostały odkryte dopiero w roku 1768, na terenie Brazylii, i wcześniej nie występowały na kontynencie europejskim.
Kiedy Lucilla pozdrawia Kommodusa jako nowego cesarza, możemy zauważyć, że ciało martwego Marka Aureliusza oddycha.
W filmie ulice Rzymu są piaszczyste, gdy w rzeczywistości były wyłożone kamieniami.
Zamki pokazane w filmie nie występowały w ówczesnym okresie.
Kommodus mówi, że Kleopatra zmarła po tym, gdy wąż ukąsił ją w pierś. Taką wersję zawdzięczamy Williamowi Szekspirowi, wcześniejsze wersje mówiły o ugryzieniu w ramię.
Kiedy Marek Aureliusz prosi Maximusa, aby opowiedział mu o swoim domu, ten odpowiada, że gleba jest "czarna, podobnie jak włosy mojej żony". Kiedy później widzimy żonę Maximusa, jest ona szatynką.
Podczas pierwszej walki w Koloseum, gdy Maximus dosiada konia, można zauważyć, że ma krew na ostrzu miecza. Znika ona i pojawia się w następnej scenie.
Gdy Maximus zbliża się do Tygrysa i podnosi garść ziemi, tarcza w jego lewej ręce znika, a następnie pojawia się w kolejnym ujęciu.
Gdy Maximus pokonuje Tygrysa, lewa strona jego szyi jest cała we krwi. Znika ona, gdy Maximus do niego podchodzi.
W jednej ze scen widać Tybr niedaleko Koloseum. W rzeczywistości Koloseum zbudowano w pobliżu jednego ze wzgórz Rzymu, a żadna droga nie prowadziła wprost stamtąd do rzeki.
Podczas wykonywania egzekucji dwóch żołnierzy przez łuczników, jeden z nich po prawej stronie nie ma pojęcia, jak właściwie trzymać łuk i strzała zsuwa mu się z ręki.
Gdy Commodus opowiada Lucjuszowi o swoich przodkach, wspomina o cesarzu Klaudiuszu. W rzeczywistości rodzina Commodusa nie była związana z Klaudiuszem, którego rodzina zginęła z cesarza Nerona w roku 68.
Sługa Grakchusa ostrzega go przed pretorianami mającymi go aresztować, mówiąc: "Pretorianie, mistrzu!" Wcześniej w filmie mówiono, że jego słudzy są głusi oraz niemi.
W 180 roku, cesarze nosili zaszczytny przydomek "Augustus", a "Cezar" zazwyczaj zarezerwowany był dla następcy tronu.
W namiocie Marka Aureliusza, oficer mówi, że Rzym został założony jako republika. W rzeczywistości był monarchią na długo zanim stał się republiką.
Po zabiciu Kommodusa przez Maximusa, jego szyja wciąż pulsuje, gdy Lucilla zamyka mu oczy.
Commodus rani Maximusa przed ich pojedynkiem, można zauważyć, że lewa strona jego klatki piersiowej jest cała we krwi. W następnym ujęciu krew znika.
W rzeczywistości Marek Aureliusz zmarł na dżumę, a Kommodus wstąpił na tron. Był uwielbiany przez wojska cesarskie i niższe klasy.
Prawdziwy Kommodus był w rzeczywistości jedynym cesarzem rzymskim w historii, który stanął do walki jako gladiator na arenie. Jednak zrobił to więcej niż raz i nie zginął na arenie, ale został uduszony przez atletę o imieniu Narcyz.
Podczas bitwy z Germanami, Maximusowi towarzyszy jego pies, owczarek niemiecki. Jednak pierwszy pies tej rasy o imieniu Hektor Linksrhein, później Horand von Grafrath, został zarejestrowany przez Towarzystwo Owczarka Niemieckiego dopiero w 1899 roku.
Podczas spotkania Maximus z Grakchusem i Lucillą, można zobaczyć za Maximusem rzeźbę boksera. Jest częścią duetu, Creugante i Damosseno, dłuta włoskiego artysty Antonio Canova. Rzeźba powstała między 1795 a 1806 rokiem.
Maximus i Lucinda głośno spiskują przeciwko Kommodusowi w niewolniczej celi, pomimo obecności strażnika.
Gdy Maximus rani swego trzeciego przeciwnika podczas drugiej walki w Zucchabarze, ma na sobie plamy krwi na prawej ręce i lewym biodrze. Znikają one w kolejnym ujęciu.
Gdy Grakchus wysyła swego sługę, aby spotkał się z Proximo z pieniędzmi u stóp Koloseum, zielone liście w napoju Proximo znikają i pojawiają się między ujęciami.
Gdy Maximus wchodzi do Koloseum, aby stanąć przeciwko Tygrysowi z Galii, trzyma miecz w prawej ręce, a tarczę w lewej. W następnym ujęciu widać, że tarcza i miecz zamieniają się miejscami, aby po chwili powrócić na swoje pierwotne miejsce.
Żołnierz, który wystrzeliwuje pierwszy płonącą strzałę na początku bitwy zmienia położenie łuku pomiędzy ujęciami. W pierwszym ujęciu trzyma go poziomo, jak kuszę, w kolejnym ujęciu trzyma łuk w pionie.
Po tym, gdy w Zucchabarze Maximus obcina głowę przeciwnikowi przy pomocy dwóch mieczy, rzuca jednym z nich w kierunku widowni. Kiedy pyta publikę, czy nie jest rozbawiona, jego miecz kilkakrotnie zmienia położenie, przechodząc z ręki do ręki.
Film nakręcono w Warzazacie, Ajt Bin Haddu (Maroko), na terenie formacji skalnej Alabama Hills (Kalifornia, USA), w Shepperton, lesie Bourne Wood (Anglia, Wielka Brytania), dolinie Val d'Orcia (Włochy) oraz Kalkarze (Malta).
Noszony w filmie przez Connie Nielsen sygnet, aktorka "znalazła" w sklepie z antykami. Co ciekawe rzeczywiście ma on około 2000 lat.
W scenach w Koloseum tylko dwa dolne rzędy zapełnione były przez statystów. Pozostałe tysiące widzów zostało "uzupełnionych" dzięki technologii komputerowej.
W wyniku śmierci Olivera Reeda zmieniono końcową scenę, w której to Proximo miał zakopać figurki w piaskach Koloseum.
Wśród śpiewów i okrzyków germańskich hord na początku filmu zamieszczono fragmenty wojennej pieśni Zulusów z filmu "Zulu".
Pierwotnie główny bohater filmu miał się nie nazywać Maximus, lecz Narcissus. Tak nazywał się człowiek, który w rzeczywistości zabił Kommodusa.
Rany na twarzy Russella Crowe'a po pierwszej bitwie są prawdziwe, z powodu konia, który przestraszył się i uderzył w gałęzie drzewa. Szwy na jego policzku są widoczne, kiedy mówi Kommodusowi, że zamierza wrócić do domu.
Opis domu Maximusa to opis prawdziwego domu Russella Crowe'a w Australii.
Podczas kręcenia sceny pojedynku gladiatorów Russell Crowe złamał kości w stopie i biodrze, a także naciągnął sobie ścięgna.
Zdjęcia do filmu trwały od 18 stycznia do 29 maja 1999 roku.
Projektantka kostiumów Janty Yates i jej zespół stworzyli ponad 10 tysięcy kostiumów dla aktorów i statystów.
Początkowo scenariusz przewidywał walkę Maximusa z nosorożcem, jednak ówczesne efekty CGI nie były w stanie stworzyć naprawdę realistycznego zwierzęcia, więc zrezygnowano z tej sceny.
Luciano PavarottiGrachus, postać grana przez Dereka Jacobiego, miała pierwotnie zostać uśmiercona.
W pierwotnej wersji scenariusza Lucilla i inni senatorowie mieli zostać spaleni żywcem wewnątrz olbrzymiego byka.