Role

Do wcielenia się w postać Forresta Gumpa pod uwagę brani byli: Bill Murray i Chevy Chase. John Travolta natomiast odrzucił możliwość zagrania roli.

Przed zwróceniem się z ofertą reżyserii do Roberta Zemeckisa, wytwórnia Paramount Pictures zaoferowała wyreżyserowanie filmu Barry'emu Sonnenfeldowi oraz Terry'emu Gilliamowi.

Dave Chappelle, David Alan Grier oraz Ice Cube odrzucili rolę Bubby. Oprócz tego kandydatami do zagrania przyjaciela Forresta byli: Chris Rock, Eddie Murphy oraz Martin Lawrence.

Jodie Foster, Demi Moore i Nicole Kidman odrzuciły rolę Jenny Curran.

Tom Hanks był dublowany przez swojego brata Jima w wielu scenach biegania.

Joe Pesci był brany pod uwagę do roli porucznika Dana Taylora.

Błędy w filmie

Gdy Forrest biegnie w stronę wschodu (poznać po cieniu) zatrzymuje się, mówi że wraca do domu, odwraca się i biegnie w stronę zachodu, czyli w odwrotną stronę niż jest jego dom.

Gdy Forrest odwiedza Jenny 4 lipca 1976 r. w jej telewizorze ogląda obchody Dnia Niepodległości w Nowym Jorku. Możemy wtedy dostrzec, że Statua Wolności trzyma złotą pochodnię. Została ona stworzona dopiero w 1986 roku.

Gdy Pani Gump czyta Forrestowi książkę, przewraca ją na następną stronę i zadaje Forrestowi pytanie. Gdy zaczyna czytać ponownie, przewraca na poprzednią stronę i czyta dalej.

Gdy Forrest w autobusie pierwszy raz widzi Jenny, siedząca za nimi dziewczyna nagle znika.

W czasie meczu futbolowego żaden z zawodników nie potrafi dogonić Forresta z wyjątkiem sędziego biegnącego przy linii bocznej, który biegnie szybciej od niego.

Jenny pokazuje Forrestowi jego zdjęcie w "USA Today" z datą 1983, ale na grobie Jenny data śmierci to 22 marzec 1982.

W jednej scenie widzimy człowieka czytającego "USA Today" w roku 1970, ale gazeta ta została założona dopiero w 1982.

Forrest mówi, że Jenny umarła w sobotę. Na jej nagrobku widzimy datę śmierci 22 marca 1982 (to poniedziałek).

Gdy Forrest i Bubba wysiadają z helikoptera po przybyciu do Wietnamu, patrzą na wielki stos puszek po piwie. Wierzchołki puszek piwa są wyraźnie widoczne z języczkami, które nie były obecne w puszkach podczas wojny w Wietnamie.

Przygody Berta i Erniego wchodzące w składu serialu "Ulica Sezamkowa", które Forrest Jr. ogląda w mieszkaniu Jenny w 1982 roku, nie powstały przed 1991 rokiem.

List od Apple Computer, datowany na 1975 rok, wykorzystuje czcionkę "Apple Garamond" widoczną poniżej loga. Apple nie używał tej czcionki przed wprowadzeniem systemu Macintosh w 1984 roku. Do tego czasu, logo miało czcionkę Motter Tektura. Same czcionki Garamond zostały zaprojektowane w 1977 roku.

Forrest miałby 12 lub14 lat w 1956 roku (kiedy on i jego mama byli oglądać Elvisa Presleya w telewizji), a nie 5 lub 6, jak pokazano w filmie.

Forrest beka po wypiciu wszystkich butelek Dr. Peppera, ale nie widać, aby poruszał ustami.

Neon piwa STROH, który widzimy na barze na Times Square we wczesnych latach 70-tych, posiada błękitne litery. To logo nie pojawiło się aż do połowy lat 80-tych, do tego czasu używano czerwonych liter.

W końcowej scenie filmu, obrączka Forresta znika pomiędzy ujęciami.

Dolna warga Bubby znika, gdy on i Forrest są w helikopterze podczas podróży do Wietnamu.

Gdy Forrest i jego mama przechodzą przez ulicę, ta sama czarna ciężarówka w tle przejeżdża dwa razy.

Kilka razy podczas trwania filmu można zauważyć znaki drogowe dla autostrady US 17. Jednak nie przebiega ona przez stan Alabama, ale przez Karolinę Południową, gdzie kręcono zdjęcia do filmu.

Kobieta na ławce w Savannah mówi Forrestowi, że musi przejść kilka przecznic dalej, aby dojść do Henry St, która znajduje się tak naprawdę za nimi.

Gdy Forrest składa swój karabin szybciej niż ktokolwiek inny w koszarach, melduje o wykonaniu zadania sierżantowi, ale już bez swojego akcentu.

Podczas sylwestra 1972 roku, Forrest pije napój Dr Pepper z logiem opracowanym dopiero w połowie lat 80. XX wieku.

Gdy Forrest i Jenny odwiedzają jej stary dom w Greenbow w Alabamie, dziewczyna niszczy okno przy użyciu kamienia. W następnej scenie, gdy Forrest ją pociesza, wspomniane okno jest w nienaruszonym stanie.

Podczas integracji Uniwersytetu w Alabamie żołnierze eskortujący afroamerykańskich studentów przedstawieni są jako spadochroniarze z 82. Dywizji Powietrznodesantowej. W rzeczywistości byli to członkowie Gwardii Narodowej Alabamy, po tym jak formacja znalazła się pod bezpośrednią kontrolą federalną przez prezydenta Johna F. Kennedy'ego.

Kiedy gospodyni Louise informuje przez radio o chorobie matki Forresta, porucznik Dan zwraca się do niej: "Go Margo", używając imienia grającej ją aktorki.

Kiedy Forrest wygłasza przemówienie na temat wojny przed basenem, a następnie biegnie na spotkanie z Jenny, można zauważyć, że dwukrotnie mija on obok tego samego mężczyznę.

Kiedy po huraganie, Forrest i por. Dan po raz pierwszy wrzucają z sieci na pokład łodzi złowione przez siebie krewetki, można dostrzec, że wspomniane skorupiaki są pozbawione głów. W rzeczywistości świeżo po złowieniu powinny być one kompletne, a łby usunięte dopiero po późniejszym przetworzeniu.

Na początku swej trzyletniej wędrówki, Forrest mija zakład fryzjerski, a  spiker telewizyjny mówi, że prezydent Jimmy Carter cierpiał na wyczerpanie cieplne. Stało się to 15 września 1979 roku, jednak wyprawa Forresta rozpoczyna się zanim Carter objął urząd głowy państwa.

Forrest i matka mieszkają w Alabamie, ale scena na schodach szkoły podstawowej została nakręcona w Savannah (Georgia, USA). Można to zauważyć, gdyż budynek posiada widoczną pieczęć wspomnianego stanu oraz pieczęć miejscowości.

W scenie, w której pluton Forresta kuca na poboczu drogi, do hełmu jednego z żołnierzy jest przyczepiona paczka papierosów: Marlboro Miles, które pojawiły się dopiero w latach 90-tych ub. wieku.

W scenie zaatakowania Forresta przez chłopców rzucających kamieniami, chłopak zostaje trafiony odłamkiem pod prawym okiem. W następnym ujęciu widać Gumpa krwawiącego z rany na czole.

Kiedy Forrest i porucznik Dan po raz pierwszy próbowali łowić krewetki na nowej łodzi w połowie lat 70-tych ub. wieku, w ich sieci znalazło się mnóstwo śmieci, w tym puszka napoju: Mello Yello, który powstał dopiero w 1979 roku.

Stopa młodego Forresta zostaje uwięziona w kanale ściekowym otoczonym kupką liści, znikają one w kolejnym ujęciu.

W scenie, w której Jenny wciąga kokainę, leci piosenka pt: "Get Down Tonight", która ukazał się w 1975 roku. Następnie filmowcy pokazują huragan Carmen, który miał miejsce rok wcześniej.

Kiedy pluton Forresta idzie szlakiem, a on mówi, że zawsze szukają mężczyzny o imieniu: "Żółtek", do hełmu Gumpa jest przymocowana paczka zapałek z racji żywnościowych. Kiedy żołnierze wstają, obok zapałek można dostrzec opakowanie serwetek.

Po spotkaniu Jenny na demonstracji antywojennej, Forrest odprowadza dziewczynę do autobusu. W jednym ujęciu jego medal jest schowany pod kurtką munduru, ale w następnym, tuż przed jego zdjęciem, jest on na zewnątrz uniformu.

Kiedy Forrest i jego matka robią świąteczne zakupy w 1956 roku, widzą kontrowersyjny występ Elvisa Presleya w odcinku 8.10 "The Milton Berle Show". W rzeczywistości miał on premierę w czerwcu i nie wyemitowano go powtórnie w grudniu.

Kiedy Forrest i Bubba po raz pierwszy spotykają porucznika Dana, można dostrzec, że wysokość słońca zmienia się pomiędzy ujęciami.

Podczas napisów końcowych, gdy producenci dziękują firmom, które udzieliły pomocy, Dr Pepper jest błędnie wymieniony jako: Dr. Pepper. Od lat pięćdziesiątych ub. wieku w nazwie napoju nie ma kropki.

Kiedy Forrest wyskakuje ze swojej łodzi, po tym jak zobaczył porucznika Dana, można dostrzec, że na jego łajbie brakuje namalowanej wcześniej nazwy: "Jenny".

Forrest zostawia kosiarkę do trawy, a następnie idzie na spotkanie z Jenny. W następnej scenie można dostrzec, że wspomniana maszyna stoi obok trawnika, a nie na nim.

Kiedy Forrest rozmawia z porucznikiem Danem po tym, jak zeskoczył z łodzi i spotkał się z nim na nabrzeżu, niektóre ujęcia pokazują całkowicie suchego Gumpa.

Kiedy Forrest biega po wietnamskiej dżungli, szukając Bubby i ratując członków plutonu, widzimy Afroamerykanina podnoszącego rękę. W następnym ujęciu mamy jednak do czynienia z mężczyzną rasy kaukaskiej.

Podczas pieszej wędrówki Forresta po całym kraju, dwie osoby z mediów podają, że pochodzi on z Greenville w stanie Alabama. W rzeczywistości rodzinne miasto Gumpa to Greenbo.

Przez większość scen w Wietnamie widać gaje palmowe, których nie ma w Azji, w tym palmę sabalową. W rzeczywistości wspomniana roślina występuje na terenie stanu Południowa Karolina, gdzie kręcono film.

Forrest twierdzi, że grał przez pięć lat w football w drużynie stanu Alabama. W rzeczywistości NCAA zezwala zawodnikowi grać tylko przez cztery lata.

Kiedy prezydent Johnson przyznaje Forrestowi Medal Honoru, za głową państwa na podium, w co najmniej jednym ujęciu widać kanadyjską flagę. Podczas wspomnianej ceremonii nie wiesza się bandery obcego kraju.

Z powodu nałożonego na nogi aparatu ortodontycznego, Forrest ledwo jest w stanie się poruszać. Mimo to chłopiec biegnie normalnie u boku Jenny, gdy razem udają się do ich ulubionego drzewa i później powraca do swego dawnego chodu, kiedy jest goniony przez łobuzów na rowerach.

W sekwencji sylwestrowej występujący na ekranie barowego telewizora Dick Clark jest ubrany w brązową kurtkę. Kiedy chwilę potem na odbiorniku Jenny leci ten sam występ, wspomniany prezenter ma na sobie niebieską kurtkę.

Kiedy Forrest i Jenny odwiedzają jej stary dom w Greenbow w Alabamie, dziewczyna rzuca w budynek kamieniami, wybijając jedno z okien. W następnej scenie, gdy Forrest ją pociesza, wspomniana szyba nie jest rozbita.

Wiadomość radiowa podaje, że podczas ceremonii wręczono cztery Medale Honoru. Ale kiedy prezydent Lyndon Baines Johnson odchodzi, można dostrzec, że Forrest jest jedną z pięciu osób uhonorowanych wspomnianym orderem.

Forrest ma stopień starszego szeregowca, gdy podczas gry w ping-ponga zostaje poinformowany o przyznaniu mu Medalu Honoru. Później, podczas pobytu w Waszyngtonie, Gump jest już sierżantem. Teoretycznie mógłby awansować między obiema scenami, ale najwyżej na stopień kaprala.

Film pokazuje, jak Forrest Gump pomaga odkryć włamanie do Watergate, skarżąc się ochronie hotelu na włączone światło naprzeciw jego pokoju. W rzeczywistości włamywacze zostali odkryci dzięki ochroniarzowi firmy Alert, Frankowi Willsowi.

Podczas napisów końcowych słowo: "Sergeant" zostaje kilkakrotnie błędnie zapisane jako: "Sargeant".

Kiedy Jenny jest na scenie, wokół niej nie ma wzmacniacza ani mikrofonu.

Forrest i Bubba przybywają do swojej jednostki w Wietnamie na pokładzie helikoptera Bell UH-1C Huey. W rzeczywistości wspomniany pojazd powstał specjalnie do działań bojowych, a nie transportowania ludzi.

Wykorzystana w filmie niedzielna gazeta posiada datę: 14 marca 1987 roku. W rzeczywistości tego dnia był poniedziałek.

W 1975 roku Forrest otrzymuje list od firmy Apple, w którym napisano, że prace nad komputerem Lisa są w fazie rozwoju. W rzeczywistości projekt wspomnianego urządzenia został zapoczątkowany w 1978 roku.

Jeden ze statystów w szkole średniej ma na sobie koszulkę zespołu Night Ranger. W rzeczywistości wspomniana grupa muzyczna powstała dużo później, w 1981 roku, a ich debiutancki album pt. "Dawn Patrol" ukazał się rok później.

Podczas podstawowego szkolenia w 1967 roku można dostrzec, że sierżant Forresta nosi na lewym rękawie naszywkę Training and Doctrine Command, które powstało dopiero sześć lat później.

Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu kręcono w Savannah (Georgia, USA), Beaufort, Pritchardville, Yemassee, Varnville, na wyspie Fripp (Karolina Południowa, USA), w Asheville, Linville (Karolina Północna, USA), Flagstaff, Twin Arrows (Arizona, USA), St. George, Bristolu (Maine, USA), Santa Monica, Orange, Los Angeles, Monterey Park (Kalifornia, USA), Waszyngtonie (Dystrykt Kolumbii, USA), Mexican Hat (Utah, USA), rezerwacie Czarnych Stóp, Parku Narodowym Glacier (Montana, USA) oraz dolinie Monument Valley na granicy Arizony i Utah (USA).

Pozostałe

Zdjęcia do filmu kręcono od 27 sierpnia do 9 grudnia 1993 roku.

Kiedy studio nałożyło cięcia budżetowe, zarówno reżyser Robert Zemeckis, jak i Tom Hanks zrzekli się dużej części swojego wynagrodzenia w zamian za punkty procentowe, co ostatecznie przyniosło samemu aktorowi około 40 milionów dolarów.

Scena wręczenia Medalu Honoru Forrestowi Gumpowi zawiera materiał filmowy z prawdziwej ceremonii Sammy'ego L. Davisa, który 19 listopada 1968 roku został odznaczony wspomnianym orderem przez prezydenta Lyndona B. Johnsona za swoje czyny w Wietnamie rok wcześniej. Głowa Toma Hanksa została nałożona na ciało żołnierza.

W scenie zrzucenia napalmu w Wietnamie wykorzystano prawdziwą eksplozję, zrealizowano ją w Beaufort (Karolina Południowa, USA), na terenie, który właściciele planowali oczyścić pod budowę pola golfowego. Ze względu na konfigurację trzeba było to zrobić w jednym ujęciu i ku rozczarowaniu reżysera Roberta Zemeckisa przebywał on wtedy w toalecie.