Dziedzictwo. Hereditary
Hereditary
2018
- Podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- Multimedia
- Pozostałe
powrót do forum filmu Dziedzictwo. Hereditary 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 7 
ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 10 ocenił(a) film na 8 
ocenił(a) film na 3 
Śmiem twierdzić, że horror jako gatunek filmowy się skończył. Po prostu się skończył, wszystko co kino lub telewizja miało nam do zaoferowania już dawno widzieliśmy. Wampiry, wilkołaki, mary, potwory czające się pod łóżkiem, duchy, zjawy, opętania, poćwiartowane ciała, hektolitry krwi, zmutowani kanibale, to wszystko już było. I to tyle razy i w takiej ilości, że każdy oddany fan horrorów powie wam jedno - nic nie jest w stanie mnie już wystraszyć, bo wszystko już widziałem.
Można by tu sparafrazować świętego Pawła: kiedy byłem dzieckiem mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko i ... bałem się jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem wyzbyłem się tego co dziecięce. Niestety.
Tak moi drodzy, strach lat dziecinnych, lata naszej ukochanej, zniewieściałej młodości spędzone przy takich przerażaczach jak Koszmar z ulicy Wiązów, Candyman, Skowyt, Mucha, To, Dracula, że tylko wymienię kilka z moich ulubionych, już nigdy nie powrócą. Musimy się pogodzić, my starzejący się fani horrorów, że w tym gatunku widzieliśmy już wszystko. Nasz strach umarł śmiercią naturalną, zniknął, przepoczwarzył się, wyparował. Nie ma go i z pewnością już nigdy nie będzie.
Każdy kolejny film grozy, thriller, horror - jak zwał tak zwał, jedyne co posiada jeżeli jest dobry, to moment zaskoczenia, wybicia nas z rytmu, przyjrzenia się bohaterom na nowo, spojrzenia na fabułę pod innym kątem. Może od czasu do czasu pojawi się drobne zniesmaczenie ale ciary na plecach, pełne gacie? To już element należący do przeszłości. Nie ma i nie będzie już w kinie takiego filmu, po którym zatwardziały fan horrorów mógłby z czystym sumieniem i ręką na sercu powiedzieć, że naprawdę się bał w trakcie seansu. Sorry ale to już nie wróci.
Hereditary to jeden z lepszych horrorów jakie obecnie zalewają szklane ekrany ale nawet ten obraz, choć miewa momenty naprawdę dobre nie był w stanie, w moim przypadku, dać porządnego kopa i solidnie wystraszyć. Były momenty zaskoczenia, o których pisałem wyżej, ale gęsiej skórki nie dostałem, a w gacie się nie ... ekhm, nieważne zresztą. Przemilczmy to.
Generalnie jest tak, że dojrzały fan horrorów ma jednym słowem przerąbane, bo z jednej strony chciałby znów na seansie się bać ale z drugiej strony to jest już niemożliwe. Takie czasy, takie życie, sprawdza się w tym przypadku stare porzekadło, że co za dużo to nie zdrowo. Nastąpił przesyt. Umysł zobojętniał i nawet flaki wywalone na wierzch to tylko flaki, nic wielkiego. Można by rzec, że horror umarł i nie byłoby to wcale tak dalekie od prawdy. Jedyne co pozostało przy życiu to nasze pragnienie, by znów poczuć tę odrobinę przerażenia z lat dziecinnych, kiedy po skończonym seansie baliśmy się iść samotnie do łazienki. Te lata już nie powrócą, człowiek się starzeje. Neurony w mózgu pracują coraz wolniej i tylko patrzeć, kiedy my - fani horrorów będziemy wspominać te utracone chwile z naszego dzieciństwa jako coś wyjątkowego.
Szkoda, wielka szkoda ale tak to bywa, kiedy już tyle się widziało.
Niestety z każdym słowem się tutaj zgadzam. Latka lecą a obojętność wzrasta razem z nimi
100 procent prawdy. Ostatni horror ktory mnie przestraszyl to Przypadek 39, chociaz i tam koncowke spartolili. To co teraz wychodzi jest poza wszelka kategoria. To jest po prostu syf na jedno kopyto. A jedne z najstraszniejszych filmow jak Klucz do Koszmaru czy Fallen nawet nie sa okreslane jako horrory. Teraz filmy nie maja byc dobre- maja przyciagnac wszystkie bezmozgie yeti do kina. A na takiego klienta wystarcza tandetne zombie, wampiry i przeprowadzki do tajemniczych domow. Pozdrawiam
Są jeszcze tacy fani horrorów (w moim przypadku fanki), którzy mają to szczęście wziąż czasem bać się po dobrym filmie iść do łazienki, o patrzeniu w lustro nie wspominając. Moim jedynym problemem jest to, że chyba oglądnęłam już wszystkie filmy klas A do Z a nowe powstają zbyt wolno. Ale może u mnie za wcześnie na problemy, mam dopiero 27 lat.
Ale co z tego, że widziliśmy już wszystko? Czy w dramatach, komediach romantycznych czy filmach wojennych da się pokazać coś zupełnie nowego? To tak samo tylko wariacje na temat tego co już było, ale pokazywane z nowego punktu widzenia, w nowej otoczce i moim zdaniem to wystarczy. Nikt nie mówi "były już azjatki, były rude, każda możliwa dziura... o nie, teraz już nei ma po co oglądać porno!"
Moim zdaniem to o czym mówisz to ogólne życiowe zblazowanie i pewnie inne filmy też już tak nie ekscytują.
Z tym porno to bardzo dobry przykład, szczególnie kiedy pada on z ust dziewczyny :) Z horrorami jest jak z filmami porno, jeśli się tego dużo ogląda, to człowiek zaczyna się przyzwyczajać i te same, powtarzające się w każdym filmie sceny już nie robią na nim takiego wrażenia, potrzebny jest silniejszy bodziec, tylko, że tu pojawia się problem, bo jak go dostarczyć za pomocą filmu grozu, który już nie straszy, bo nie ma czym?
To prawda, że frazes typu: "widzieliśmy już wszystko" jest dosyć prymitywny, bo gdyby pójsć w tym kierunku, to nagle okazuje się, że nie ma sensu nowych filmów oglądać.
Tylko, że z drugiej strony to jest dosyć ciekawe i zastanawiające, szczególnie kiedy przyjrzymy się innym gatunkom filmowym. Mi osobiście dalej udaje się wzruszyć bez większych problemów przy scenach romantycznych i ckliwych, choć widziałem już ich tysiące. Dlaczego zatem wzruszenie przychodzi tak lekko zaś strach przy filmach grozy praktycznie nie istnieje? Szczerze? Nie mam pojęcia. Może współczucie u widza łatwiej jest wywołać niż lęk?
W innych gatunkach filmowych podobne zabiegi fabularne nie specjalnie mi przeszkadzają, pod warunkiem, że bohaterowie są ciekawi i opowieść jest interesująca. W horrorze te dwie rzeczy bardzo rzadko można spotkać niestety. A nawet jeżeli się pojawią, to zazwyczaj reżyser prędzej czy później psuje wszystko jakąś bezsensowną sceną. Zresztą ja horrorów nie oglądam dlatego, żeby poczuć przygodę, wzruszenie itd. W tym celu wybieram inny film. Horror oglądam ponieważ chcę poczuć ciarki na plecach. To jest główny powód. Chcę się bać, a z tym jest niestety coraz trudniej.
Jest jedna rzeczy w sumie, która mnie do tej pory trochę przeraża. To ocean, a konkretniej nie sama woda, tylko to co może czaić się pod nią. W najnowszym Jurrasic World jest świetna scena z mozazaurem. Szkoda tylko, że taka krótka.
Tak tylko się podepnę (nie wnosząc nic konstruktywnego do dyskusji), że mam identyczne odczucia odnośnie oceanów i też podobała mi się scena otwierająca nowego Jurrasica (szkoda, że jako jedna z nielicznych w tym filmie). Najgorzej kiedy wypłynę daleko na jeziorze i mi się przypomną takie sceny... wtedy wracam do brzegu szybciej niż Charlie robi "klock" językiem w Hereditary ;) :)
No właśnie dla wielu fanów horrory to nie tylko ciarki na plecach, choć ja jestem niezawodnym odbiorcą wszelkich jump scen i jeszcze nie było takiej, na której bym nie podskoczyła a gęsiej skórki dostaję zawsze jak tylko główny bohater zaczyna powoli obracać się do tyłu.
Moim zdaniem żadna normalna komedia nie jest taka zabawna jak "Robale" czy "Koszmarnie powolny morderca z ekstremalnie nieskureczną bronią" , nic nie pomaga na depresję tak jak zombie (szczególnie w Planet Terror czy Martwicy Mózgu). Takie filmy jak "Mordercza Opona" czy "Atak krwiożerczych donatów" są po prostu wspaniale absurdalne i kiczowate a im głupsze, tym lepsze.
Filmy jak Piła czy Funny Games pokazują w jak ciężkich sytuacjach można się znaleźć i pozwalają popatrzeć z dystansu na swoje nijakie problemy z szefem, a poważne horrory apokaliptyczne motywują do przygotowania plecaka przetrwania. Który inny gatunek potrafi tak wiele?
Podzielam strach przed tym co czycha pod powierzchnią wody (nie myślałam o niczym innym, kiedy w Titanicu biedny Jack dryfował koło Rose a pod nim były kilometry oceanu).
Ta scena z falą w Jurrasic World była świetna, szkoda tylko, że wszystko pokazali w zwiastunie.
To prawda, że z horrorami, jak z porno. Jeśli za dużo się tego ogląda, to już nic na człowieku nie robi wrażenia. Pauzujesz film, wstajesz od kompa, idziesz do łazienki, w wannie leży zakrwawiony trup z wydłubanymi oczami, a ty siadasz na kibel i ciśniesz kloca, jak gdyby nigdy nic... Ech, dawniej krew rozmazana na ścianach była jakby bardziej czerwona... <nostalgicznie>
UWAGA SPOILERY!!!
Witam!
Aż założyłam konto żeby skomentować - rzeczywiście większość horrorów kręconych współcześnie jest tragicznie.... nudna. Podobnie niestety dzieje się z literaturą. Gdzie te czasy "Obcego - 8 pasażera" przez którego do dziś mam lęki, kiedy nagle światło gaśnie w korytarzu. Albo bardziej psychologiczny "Omen" czy "Egzorcysta"
Ale mam kilka swoich nowych perełek które z różnych powodów mnie przeraziły (co śmieszniejsze nie pamiętam paru tytułów, ale może po opisie skojarzycie)
1. Zakonnica - fabuła przewidywalna i bez fajerwerków (nudy), ale same sceny wystraszyły mnie porządnie
2. Hiszpański "Sierociniec" - straszny i przerażająco smutna końcówka
3. Cabin Fever cz.1
4. Domek w lesie - plus za końcówkę i autoparodię gatunku - jeden z najciekawszych filmów wg mnie
5. Pociąg z mięsem - zaskakująca końcówka
6. Nie pamiętam tytułu ale pamiętam cytat "Poruczniku, krowa przyleciała z tamtego kierunku" :) mam nadzieję że kojarzycie - nieźle straszył mimo że to w połowie pastisz
7. "Prometeusz" - słyszałam skrajne opinie, ale mnie urzekł klimat, podobnie jak w "Obcym-Przymierze"
8. Znów bez tytułu - film który kończy się sceną jak dziecko zrozjeżdża kosiarką rodzinę... chodziło tam o jakieś taśmy
9. Horror o żydowskim Dybuku z dialogami po polsku
10. Jakiś film o demonie gdzie była scena z kamiennym posągiem demona w lesie, który obrócił głowę o 90st, gdy bohater odwrócił wzrok
Może ktoś pomoże i poda tytuły 6 ,7-10?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
