film
Dzień świra
2002
1h 33m
Adaś Miauczyński, 49-letni rozwiedziony polonista, żyje w kręgu swoich natręctw, nie potrafiąc wyrwać się z nudy i rutyny dnia codziennego.
Dzień świra
reżyseria Marek Koterski
scenariusz Marek Koterski
produkcja Polska
premiera 7 czerwca 2002 (Światowa i polska premiera kinowa)
Świr taki jak my 
Adam Miauczyński, typowy życiowy nieudacznik, inteligent borykający się z problemami natury emocjonalnej i erotycznej, jest bohaterem kilku filmów Koterskiego. W "Ajlawju" i "Nic śmiesznego" grał go Czarek Pazura. W obu filmach brakowało jednak przewrotnego dowcipu, tak docenionego przez widzów "Porno", który stał się hitem kinowym w 1990... ... czytaj więcej
Ewelina Nasiadko
Ranking ról
Postacie z filmu Dzień świra
Opis filmu Dzień świra
Gorzka komedia opowiadająca o Adasiu Miauczyńskim (Marek Kondrat), człowieku, dla którego najbliższe pięć minut życia stanowi prawdziwe piekło. Mężczyzna jest uwikłany w natręctwa życia codziennego. To numeroman, ablutoman, nie akceptuje siebie i choć marzy o wielkiej miłości, ucieka od wszystkiego, co pachnie stałym związkiem. Na dodatek... czytaj dalej
Informacje o filmie Dzień świra
Kiedy Adaś uderza głową w skrzynkę, ma ją na wysokości nosa, ale rana zostaje na jego czole.
Po tym jak Adaś wstaje z kanapy, aby przestawić zegarek, poduszka z brzegu znajduje się w innym miejscu niż wcześniej.
Kiedy Adaś nalewa sobie kawy, jego kubek nie znajduje się na spodku, ale po odstawieniu czajnika - już tak.
Film Marka Koterskiego bez wątpienia możemy uznać za arcydzieło polskiej kinematografii. Nie tylko ze względu na rewelacyjne aktorstwo, świetny montaż i subtelność przekazu, lecz także ze względu na poetyckość widoczną w każdej klatce owego wspaniałego dzieła. Adaś Miauczyński to człowiek rozbity, stłamszony odłamkami dręczącej go rzeczywistości.... więcej
Film Marka Koterskiego "Dzień świra" jest współczesną przenikliwą satyrą na polskie społeczeństwo. Reżyser nakreślił portrety różnych grup społecznych od pedantycznej a zarazem znużonej życiem inteligencji przez zagorzałych katolików i pseudo feministki, które zapominają o niewygodnych aspektach równouprawnienie aż po bezrefleksyjnie wykonujących swoją pracę robotników. Wszystkim dostaje się tej krytyki po trochu, co sprawia, że śmiejemy się podczas oglądania filmu z samych siebie. więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Gdy wieczorne zgasną zorze,
Zanim głowę do snu złożę,
Modlitwę moją zanoszę
Bogu Ojcu i Synowi:
"Dopierdolcie sąsiadowi!
Dla siebie o nic nie wnoszę,
Tylko mu dosrajcie proszę."
Kto ja jestem? Polak mały
Mały, zawistny i podły.
Jaki znak mój? Krwawe gały.
Oto wznoszę swoje modły
Do Boga, Marii i...
Bo niestety dużo w nim prawdy i pełnego realizmu. Co rusz w życiu codziennym natykam się na podobne sytuacje i wtedy od razu przypomina mi się ten film:)
...boli, bo jak go oglądam, to widzę siebie. Człowieka, który nie może się pogodzić z otaczającą go rzeczywistością. Człowieka, który z jednej strony chciałby być bardziej otwarty, wyjść do ludzi, a z drugiej nie jest w stanie znieść przebywania w towarzystwie większości z nich. Człowieka, który chciałby coś zrobić ze...
więcej
Oglądałam lata temu, jak wszedł do kin, oglądałam niedawno i dalej to jest dla mnie arcydzieło, bo niezmiennie serwuje emocjonalny rollercoaster - od histerycznego wręcz śmiechu, po ukrytą rozpacz. Do tej pory nie mogę dojść do tego, jak można było nakręcić tak wysublimowany film wsadzając w niego równocześnie tyle...
