Podpiszę się pod ta opinia. ODRADZAM

No niestety racja. Nieporozumieniem jest porównywanie go w recenzji do "Moon" bo niby próbują podejść do tematu filozoficzne, a gdzieś się to rozmywa... Ciekawe za to, że jest to w tak krótkim czasie kolejny po "Melancholii" obraz gdzie tłem jest właśnie pojawiający się na niebie obiekt. Czyżby astronomia stała się nagle na tyle ciekawym i zagadkowym tematem?
W temacie: wpadka z opowieścią o pierwszym kosmonaucie: w przestrzeni kosmicznej spędził on niecałe 2 godziny, a nie dni...

Bo to nie jest kino dla ograniczonych oszołomów z adhd.

Ludzie! TO juz sie dzieje: http://wiadomosci.onet.pl/nauka/nasa-potwierdza-odkrycie-ziemi-20-to-wielki-krok -n,1,4958000,wiadomosc.html

Niestety to kolejna ckliwa historyjka o krzywdzie i winie z jakimiś mrzonkami o innej ziemi... o tym, że żyjemy iluzją lepszego życia gdzieś daleko zamiast zadbać o szczęście tu i teraz. Na pewno Paulo Coelho ma to w Alchemiku napisane. Do tego melancholia, pauzy, symbolika, celebrowanie ujęć... Typowe chwyty kiedy ma się niewiele do powiedzenia. Niektóre sceny można by nominować do nagrody Simple Jack'a:) "Uprałaś ten sweter?", opowieść o Gagarinie, gra na pile :)

Idiotyzm z Ziemią 2 dla Cahilla (który na fizykę nie chodził) to tylko alibi, po wycięciu wątku sf otrzymujemy trywialny bzdet pełen banałów, a wisienką na torcie jest tu jaskinia platońska, opowiedziana w tak strywializowanej i kretyńskiej formie, że można się popłakać ze śmiechu.