Rudowłosa dzika dziewczyna zostaje potrącona pod SORem chwile po tym jak prawdopodobnie jej dzika rodzicielka ją tam przyprowadziła. Nastolatka była chowana w lesie i nie mówi, ma na sobie bransoletkę z napisem ''Darlin''. Medycy korzystając z faktu, że straciła świadomość odziali ją w coś, bo była naga. Gdy tylko się ocknęła uciekła im z łóżka na czworaka. Pielęgniarz Tony złapał ją, kiedy przyglądała się niemowlakowi. Dziewczyna dostała dziwnych ataków duszności. Doktor Grant korzystając z jej skupienia na kimś podał jej zastrzyk usypiający tym samym umożliwiając zbadanie oraz umycie jej.

Z ich rozmowy wynika, że szpital mocno podlega kościołowi. Tonemu się to nie podoba, bo nie pozwolili jemu ani jego partnerowi na adopcję. Również do pacjentki ma bardziej humanitarne podejście, bo chciał zdobyć jej zaufanie, a nie dawać szprycę w plecy. Następnego dnia szesnastolatkę odwiedza biskup. Jego decyzją ruda trafia pod opiekę siostry Jennifer do przytułku, którego sama jest wychowanką. W domu dla dziewcząt im. Św. Filomeny jest traktowana z początku jak zwierzę.

Jest to produkcja piętnująca zjawiska współczesności takie jak pedofilia w kościele katolickim, homofobia czy potocznie zwane foliarstwo objawiające się chociażby wiarą w chemitrailsy. Zaczyna się z grubej rury, początek na prawdę intryguje. Niestety muszę się przyczepić do zbyt optymistycznego podejścia nauki zachowań charakterystycznych dla cywilizowanego człowieka wobec ''dzikiego dziecka''. Tematyka tego zjawiska została podjęta w filmach ''Mama'' (2013) oraz ''Ptaszek w Klatce'' (2001). Nie tyle pierwszy przykład co drugi udowadnia, że chociażby nauka mowy to nie jest prosta sprawa. Podam jeszcze kilka osobistości historycznych jako dowód: Victor z Aveyron, Genie czy Kaspar Hauser. Co do samej fabuły mamy to dwie obrzydliwe intrygi, które sprawiają, że pewne postaci darzy się ogromną antypatią. Wyczuwa się ogromny dramat Złotka, która wie co ją czeka i nie jest z tym szczęśliwa. Widz jest skrupulatnie trzymany w napięciu. Gra aktorska na wysokim poziomie podobnie z muzyką i scenografią. Moja ocena to 8/10.