No generalnie ciężko wskazać jakikolwiek czeski film który byłby spójny od początku do końca. Kogel mogel z przesłaniem to cecha charakterystyczna kina naszych sąsiadów, W wielu wypadkach wychodzi to genialnie ale "Czeskiemu błędowi" do doskonałości trochę brakuje. Nie będę się powtarzał bo większość mankamentów już powiedziałeś. Ja ze swojej strony mogę dodać że na plus podobała mi się role wnuczki głównego bohatera oraz Borka, emigranta przebywającego w Szwecji. Oprócz tego dość denerwujący dla mnie były relacje w trójkącie córka bohatera, zięć oraz blondyna. Generalnie role żeńskie przypadły mi do gustu w całości.

Co do porównania z naszą Rysą to rzeczywiście zgodzę się że nie wychodzi nam za bardzo rozliczanie się z przeszłością komunistyczną i post-komunistyczną. "Rysa" oczywiście dużo lepsza od "Kreta" ale generalnie mam nadzieje że doczekam chwili w której zrealizujemy film na poziomie "Zycie na podsłuchu" który raz a dobrze rozliczy nas z własną historia.

Ja widzę spójność scenariusza. Ludek zaczyna krążenie po rodzinie teczki teścia (scena z SMS-ami po połknięciu przez żonę kawałka pękniętego kieliszka wskazuje, że rozpaplałby wszystkim dookoła) nie jako poszukiwacz prawdy, ale dlatego, że chciał dokopać teściowi, którego nienawidził, Joska został zadenunconowany przez samego siebie, z osobistych motywów donosił na Bořka trzydzieści lat wcześniej. Dawny kat Kafka jest bezpieczny, bo ma dookoła siebie samych swoich, może kłamać, bo nauczył się dobierać towarzystwo. Bo w filmie i w każdym rodzaju sztuki bohaterami muszą być ludzie, nie idee. Ludzie z ich wielkością i małością. Ideologiczny jest tylko Bořek po trzydziestu latach. Komentuje własne życie i twórczość (ograniczam się do kuli, wąskość spojrzenia daje głębię, to jego komentarz do własnej twórczości), komentuje dźwięczność języka czeskiego, urodę wnuczki. O Josku mówi lekko: mogę cię nazwać szpiclem, ale mi się nie chce, dla polskiej turystki wymyśla linię D metra, choć o metrze w Pradze ma mgliste pojęcie. Ideologiczny luzak, nie człowiek. Dlatego jedynym jego przyjacielem jest milczący Japończyk, żaden Szwed czy Czech.
Czy ta reszta jest przegrana, czy Bořek? To też jest pytanie tego filmu

zgadzam sie calkowicie "czeski blad" zostal popelniony na poziomie sceneriusza. watek romansu poczatkowo wysuniety na pierwszy plan pretenduje do miana glownego watku filmu po czym urywa sie zupelnie by ustapic miejsca historii doktora uwiklanego we wspolprace z bezpieka. kilka dobrych scen (wywiad z bylym oficerem SB, scena rozmowy matki z corka) kilka slabych (totalnie niedorzeczna scena spotkania Ludka, kochanki i zony zupelnie niewnoszaca nic do tej historii, scena "rozmowy" Borka ze Szwedami o jezyku czeskim). taki typowy czeski bajzel ktory pomimo kilku wad dobrze sie oglada. zaden zbohaterow nie jest bez tu skazy, ale nie ma tu zbednego moralizatorstwa , przygladamy sie tylko ich uwiklaniom i moralnym dylematom. ocene ich zachowan tworcy pozostawiaja nam. zazdroszcze Czechom chlodnego spojrzenia na wlasna przeszlosc, w Polsce niestety kreci sie jedynie laurki w stylu "Walesa czlowiek z nadzieji" , czy filmy ku pokrzepieniu serc- "Katyn" na ten przyklad

Tak, faktycznie :-). Choć przyznam, że ten chaos zobaczyłem dopiero czytając wpisy na forum. Nie przeszkadzało mi to w oglądaniu filmu i jego przekazie. Czesi jednak potrafią fajnie zagmatwać ;)

A co do bohaterów, myślę, że nie ma takich bez skazy. Oczywiście fajnie jakby byli, bo lubimy opierać się na autorytetach bez skazy, a te muszą być jak biała kartka. Ale tak w życiu po prostu nie jest. Jeśli coś robimy, to popełniamy błędy. I to jest piękne. Najwygodniej oczywiście siedzieć w domu/z tyłu kamery jak Ludek, i oceniać, ale czy to wtedy coś wnosi?