Zamaskowany zabójca paraliżuje igłą do akupunktury niegrzeczne Rzymianki, a następnie rozpruwa im brzuchy. Tropem brutala podąża nieustępliwy policjant Tellini, który nie zdaje sobie nawet sprawy, że jest przez mordercę od dawna obserwowany...

Podobały mi się tu oryginalne metody zabójstw, kobiety (Barbara Bach, Bouchet i inne - pierwsza klasa) oraz elementy kina akcji, które umiejętnie wpleciono w giallowate śledztwo. Pościgi i strzelaniny na ścianach i dachach (!) wieżowców EUR to czysta frajda dla fanów gatunku. Dodatkowo tradycyjnie boska muzyka Morricone. Pomimo sprytnego mylenia tropów i wszystkich pomysłów Cavary na rozwinięcie akcji i wciągniecie w nią widza (jest nawet wątek narkotykowy!), zakończenie aż tak bardzo mnie nie zaskoczyło. Finałową walkę też wyobrażałem sobie inaczej, ale jako całość "Tarantola..." prezentuje się dobrze. Jako giallo, zwykły kryminał czy też policyjne kino akcji. 7 z małym minusem.