Role

Ray Bolger, który początkowo miał wystąpić jako Cynowy Drwal, wolał jednak zagrać Stracha na Wróble, który był jego idolem w dzieciństwie.

Gale Sondergaard była oryginalnie obsadzona w roli Podłej Czarownicy z Zachodu i mogłaby być najbardziej efektowną, ponętną czarownicą jak Niedobra Królowa, która była sukcesem w "Królewnie Śnieżce i siedmiu krasnoludkach". Jednak ten pomysł zszedł na manowce; jeżeli wszystkie czarownice były brzydkie, to dlaczego i ona nie. Zrobiona na brzydką, Gale Sondergaard zwolniła się z roli czarnego charakteru.

Do roli Czarnoksiężnika z Oz byli brani pod uwagę W.C. Fields i Ed Wynn.

Do roli Emily Gale były brane pod uwagę Sarah Padden i May Robson.

Do roli Dobrej Wróżki były brane pod uwagę Fanny Brice i Beatrice Lillie.

Do roli Cynowego Drwala był brany pod uwagę Buddy Ebsen.

Do roli Stracha na wróble był brany pod uwagę Fred Stone.

Do roli Doroty Gale była brana pod uwagę Shirley Temple.

Błędy w filmie

Kiedy Dorotka dociera do Szmaragdowego Grodu, puka do bramy trzykrotnie, słyszymy natomiast cztery uderzenia.

Wielki lizak Dorotki znika między ujęciami, kiedy w kłębie czerwonego dymu zjawia się Zła Czarownica z Zachodu.

Kiedy oglądamy wirujący, porwany przez tornado dom, w ujęciach z zewnątrz okno sypialni wygląda na zamknięte. Jednak w ujęciach z wewnątrz jest ono otwarte.

W scenie, w której Dorotka poznaje Stracha na Wróble, jej uczesanie zmienia się kilkakrotnie.

Miejsce kręcenia

Film został nakręcony w Culver City (Kalifornia, USA).

Pozostałe

Aktorzy grający Munchkinów, jak twierdzi Jerry Marren, wcielający się w jednego z nich, dostawali 50 dolarów tygodniowo, podczas gdy Toto zarabiał 125 dolarów za tydzień.

Ogden Nash napisał do filmu własny scenariusz, który jednak nie został wykorzystany.

"Tornado", które porywa Dorotkę było w rzeczywistości fotografowane na miniaturach domów i pól Kansas.

Toto naprawdę nazywała się Terry i zginęła w 1945 roku. Jej ciało spalono na podwórku jej trenera.

Za prawa do sfilmowania powieści MGM zapłaciła L. Frankowi Baumowi 75 000 dolarów, co na tamte czasy było sumą ogromną.

Margaret Hamilton pierwotnie miała spędzić na planie sześć tygodni. Jednak pracę skończyła dopiero po upływie dwudziestu trzech.

Konie w "Szmaragdowym mieście" były pomalowane krystaliczną galaretką. Istotne sceny musiały być kręcone bardzo szybko, zanim konie zaczęły ją z siebie zlizywać.

Żółta ceglana droga oryginalnie była pokazana jako zielona w pierwszych odbitkach. To wstrzymało produkcje i wymagało przemalowania wszystkiego by można było pokazać film w Techni kolorze.

Kiedy Czarownica chce odlecieć z gumowymi kapciami, ogień uderza jej ręce. W rzeczywistości ogniem był ciemny sok jabłkowy wylewający się z kapci. Film został przesunięty by wyglądało to jak ogień.

W filmie, Glinda (Billie Burke) przedstawia się za Dobrą Wróżkę z Północy, tymczasem w powieści L. Franka Bauma, jest ona Dobrą Czarodziejką z Południa.

Okres zdjęciowy trwał od 13 października 1938 do 16 marca 1939 roku.

W 2007 roku film został wpisany na międzynarodową listę UNESCO "Memory of the World" / "Pamięć Świata".

W filmie możemy zobaczyć płynne przejście ze świata czarno-białego do kolorowego (scena gdy Dorotka otwiera drzwi chatki). Trik zrealizowano w ten sposób, że aktorka będąca dublerką Judy Gerland oraz dekoracja ściany i drzwi, zostały pomalowane w kolorach sepii, takich samych jakie widzimy w początkowych scenach filmu. Ujęcie to zostało w rzeczywistości nakręcone w technologi technicolor, czyli na kolorowej kamerze.