"Cezar musi umrzeć" w paradokumentalny sposób opowiada o wystawianiu przez więźniów Rebibbia, rzymskiego więzienia o zaostrzonym rygorze, "Juliusza Cezara" Williama Szekspira. Przestępcy skazani za najcięższe zbrodnie - członkowie camorry, mordercy, sprawcy rozbojów z bronią w ręku - przygotowują się do spektaklu w murach więzienia. Wkrótce zaczynają przeglądać się w sztuce słynnego dramaturga i identyfikować z postaciami.

Scena teatralna w rzymskim więzieniu Rebibbia. Strażnik i reżyser teatralny rozmawiają z więźniami o nowym projekcie - wystawieniu na deskach więziennego teatru "Juliusza Cezara" Szekspira. Pierwszym krokiem jest dobór aktorów - to bardzo żywy i forsowny proces. Kolejnym etapem jest praca z tekstem. Uniwersalny język Szekspira pomaga więźniom-aktorom zidentyfikować się ze swoimi bohaterami. Wspólnie trzeba przejść bardzo długą drogę pełną niepokoju, nadziei i zabawy. Po każdym dniu prób to właśnie te uczucia dominują w umysłach więźniów leżących nocą w ciemnych celach. Kim jest Giovanni, który wciela się w Cezara? Jaki jest Salvatore, który gra Brutusa? Jakie przestępstwa popełnili, które doprowadziły ich do tego więzienia? Film nie unika odpowiedzi na żadne z takich pytań.