Odstawiony na boczny tor show - businessu Lutek Danielak - bohater "Wodzireja" usiłuje na początku lat osiemdziesiątych wrócić na estradę. Nową szansę widzi w prostym robotniku Zbyszku Tataju, który wyczuł ulatniający się gaz i zapobiegł wybuchowi całego budynku. Dzięki poparciu znajomego dziennikarza, Odyńca, Lutek zaczyna organizować cykl spotkań z tym "Bohaterem Roku". Chce wypłynąć również po to, by pomóc swej dziewczynie Majce, marzącej o karierze baletowej. Za wszelką cenę chce też uzyskać rozwód, którego jednak żona nie chce mu dać. Przyjmuje propozycję poprowadzenia finałowego konkursu "Miss Polonia". Impreza "Bohater Roku" nabiera znaczenia, zyskuje poparcie tow. Kulepy, coraz wspanialszą oprawę i coraz dokładniej kontrolowane scenariusze. Lutek i Odyniec kierują całym sztabem organizacyjnym. Natomiast Tataj, który przez wiele lat śledził z pasją maniaka sytuację w gazownictwie w całym kraju, ma nadzieję, że na kolejnych spotkaniach będzie mógł w końcu powiedzieć prawdę. Lutek perswaduje mu, że nie powinien używać ostrych , krytycznych sformułowań, sam podczas spotkań podmienia pytania zbierane z widowni. Finał spotkań z "Bohaterem roku" ma odbyć się w Warszawie, do Teatru Wielkiego przybędzie sam tow. Kulepa. Tymczasem po imprezie na stadionie, przy udziale kaskaderów i helikopterów, Tataj buntuje się, nie chce więcej występować. "Głównoodpowiedzialnym" zostaje Odyniec, a finał "Miss Polonia" będzie prowadził ktoś inny. Majka, którą Lutek chciał wciągnąć do szantażowania Tataja, odchodzi. Podczas ostatniej imprezy Tataj bez słowa schodzi ze sceny. Rozumie, że go oszukano i manipulowano nim. Wybucha skandal. Lutek oskarża Odyńca, Kulepę i innych, przekreślając tym całą swoją karierę. Czuje się, podobnie jak Tataj, oszukany i manipulowany.

Lutek Danielak powraca! Po utracie posady w telewizji, znany wodzirej (Jerzy Stuhr) zajmuje się handlem wyrobami skórzanymi. Mężczyzna nie zapomina jednak o swoich aspiracjach i wkrótce udaje mu się ponownie dostać na salony i okładki gazet. Wszystko na skutek nietypowej koncepcji telewizyjnej: uczynienia z prostego człowieka bohatera rangi krajowej. Nagrodzony za reżyserię na XI FPFF w Gdyni obraz Feliksa Falka doskonale opisuje telewizyjną rzeczywistość i jej liczne manipulacje, odsłaniając przy okazji mroczne zakamarki ludzkiej duszy.