Film opowiada o przyjaźni, która w pewnym momencie zawisła na włosku. Jednak w obliczu tragedii wszystko wróciło na właściwy tor. Czy jednak do tragedii dojść musiało, aby przyjaźń przetrwała? Moim zdaniem tak.
Wspaniałe odniesienie do życia codziennego. Na każdym kroku możemy zostać oszukani. Dlatego tak łatwo jest nam zwątpić. Film jednak pokazuje iż prawdziwą przyjaźń poznaje się w biedzie i tutaj dosłownie w biedzie, ale także i w tragedii. Prawdziwa przyjaźń jest w dzisiejszych czasach bezcenna, dlatego warto ją pielęgnować jak najlepiej.
Nie zawsze jednak się da. Szczególnie wtedy gdy boimy się o własne życie, o to, że ktoś może nam zabrać coś, na co pracowaliśmy całe życie. Jednak od tego są przyjaciele, aby własnie w takich momentach przy nas być.
Takim przyjacielem jest Michał. Pomaga, gdy tylko może, słowem, ale też materialnie. Ufa bezgranicznie i stara się przede wszystkim być. Nie patrzy na to, że naraża siebie na niebezpieczeństwo, wie, ze jego przyjaciel jest w tarapatach i potrzebuje pomocy. To staje się głownym motywem jego działań. Nie wie jednak iż stał się ofiarą plotki, która omal nie zakończyła wieloletniej przyjaźni.
Postać Michał gra Marcin Dorociński, który już w wielu produkcjach wykazał się świetną grą aktorską. Chętnie oglądam filmy z jego udziałem. Więc i obejrzenie "Białego Potoku" było dla mnie wręcz obowiązkowe! A taki obowiązek to istna przyjemność ;)