"Józef Stroop miał dzieciństwo pogodne, w stylu bauersko-mieszczańskim. Ojciec był srogi, żołnierski, szowinistyczny i pachnący fajką. Lubił chodzić na piwo z towarzyszami, a gdy furst potraktował go lampką wina czy sznapsa, wracał do domu z licem nader rozpromienionym.Matka rządziła domem twardą ręką. Uznawała chłopskie tradycje męża policjanta, ale żyła już tylko miastem, kumami, wygodą sklepów, rajcowaniem na Marktplatzu oraz kazaniami Pfarrera8. Jej światopogląd utrwalały od lat: konfesjonał i poduszka na parapecie okna."

"W czasie rozmów i gawęd więziennych o przeszłości i przygodach dzieciństwa Stroop zawsze podkreślał, że żołnierska dyscyplina ojca i reżim matki wyrobiły w nim charakter i ustrzegły od zbytniego rozrostu indywidualizmu."

"Bij, synku, nieprzyjaciół jak najmocniej i bez litości, tak jak ja
prałem wrogów Yaterlandu12 i jak wy-grzmociłem Knopfa, tego gołodupca spod lasu, za usiłowanie kradzieży kury Frau Direktor Miiller!"

"Nigdy nie zapomniał widoku Jego Wysokości Fursta Lippe-Detmold,
wyjeżdżającego takim właśnie landem na urzędowy spacer po alejach parku
zamkowego, aby przyjmować objawy szacunku i uległości. Często Stroop opowiadał w uniesieniu, jak wzdłuż trasy gromadzili się wystrojeni urzędnicy, ziemianie, oficjaliści, wojskowi, kupcy, renciści - z rodzinami. Panowie zginali się uroczyście lub bili w dach, trzaskając obcasami. Panie, zawsze chętne ceremoniom, dygały nisko, rozpościerając piórka szat. A ojciec, Oberwachtmeister, trzymał małego Stroppa za rękę, szepcząc:- Patrz i zapamiętaj sobie. To nasz książę, nasz władca. Bądź mu zawsze, synku, posłuszny i wierny, jak ja."