granica między geniuszem, a szaleństwem zaiste nieznaczna ... ;) bardzo podoba mi się Twój komentarz :) pozdrawiam

Niestety szaleństwa. Wklejam swoją wypowiedź zamieszoną w innym temacie: Chory film chorego człowieka. To stwierdzenie faktu nie zaś złośliwość. Niestety o ile "Dogville ", "Tańcząc w ciemnościach" i inne filmy von Triera uważam za genialne, tak ten stanowi zupełne przekroczenie granicy dobrego smaku. Film uważam za szkodliwy i raniący. Sam reżyser przyznał, że podczas pisania scenariusza przechodził głęboką depresję. Scenariusz potraktował jako swego rodzaju psychoterapię a jako skutek uboczny popełniony został film. Najgorsze, że cały ten brud wylany został na widza, bez ostrzeżenia. Najbardziej dziwi mnie brak krytycyzmu osób które są w stanie rzucony przez Triera ochłap traktować jako artyzm a w krwawej masturbacji i wycinaniu łechtaczki dopatrywać się głębokiego sensu. Szybkiego powrotu do zdrowia panie Trier!