Amalia. Królowa fado Pressbooks

To pełne pasji i lamentu XIX-wieczne pieśni, które stanowią wspólną spuściznę Portugalczyków. To melancholijna pieśń, wykonywana przez jednego wokalistę przy akompaniamencie dwóch gitar. Twórczość Amalii Rodrigues przyczyniła się do powstania wybitnego dzieła Fados w reżyserii Carlosa Saury. Odkryłem Fado dzięki Amalii Rodrigues. Jej pieśni naznaczyły moje powojenne dzieciństwo w Madrycie, podobnie jak pieśni Imperio Argentiny i tanga Carlosa Gardel. W czasie tych lat budzenia się, te dźwięki zapisywały się głęboko w mojej pamięci. Dlatego właśnie Fado tak naprawdę zawsze było blisko mnie. Po raz pierwszy odwiedziłem Portugalię w późnych latach pięćdziesiątych w drodze do Lizbony. Portugalia wydawała mi się wtedy ponurym krajem z bardzo miłymi, ale smutnymi ludźmi. W radiu od czasu do czasu można było usłyszeć piękny, niepowtarzalny głos Amalii Rodrigues. Carlos Saura

"Amália. Królowa fado" to poruszająca historia życia Amálii da Piedade Rodrigues - jednej z największych indywidualności muzycznych wszech czasów. Dzięki swemu talentowi i charyzmie Amalia rozsławiła fado na całym świecie. Porównywano ją do Edith Piaf i Billy Holiday. Jej niezwykły magnetyzm i naturalny czar z jednakową siłą zachwycały na światowych scenach. Amálię - piosenkarkę jednak już znamy. Teraz pora na opowieść o niezwykłej kobiecie, która stała się legendą, wyprzedzając swój czas, kwestionując popularne poglądy i obyczaje. Przyjrzyjmy się z bliska jej przeżyciom, miłości i sukcesom. Film na całym świecie cieszył się ogromnym zainteresowaniem krytyków i publiczności, choć został skrytykowany przez rodzinę Rodrigues. Uznali go bowiem za zbyt kontrowersyjny. Nowy Jork, jesień 1984. Nocą nachodzą Amálię najbardziej odległe wspomnienia.  Obojętność matki i śmierć siostry. Zbyt wczesna dorosłość, zainicjowana namiętnością do gitarzysty Francisca Cruza, a potem lokalne i międzynarodowe sukcesy. I w końcu kryzys małżeństwa z rozsądku. Dojrzałość artystyczna, która nie chciała iść w parze z dojrzałością emocjonalną. Była rozdarta między dwoma kochankami. Eduardo Ricciardi, tenisista i playboy nie akceptował jej plebejskich korzeni, drugi, żonaty bankier, Ricardo Espírito Santo, był jej partnerem duchowym. Kres nadziei na wspólną przyszłość doprowadził ją do małżeństwa z Césarem Seabrą. Były też ponure tony - bolesny okres związany ze zdradą ze strony rodziny i związaniem się z reżimem faszystowskim. Zostaje on przełamany występem w Koloseum w Lizbonie podczas rewolucji goździków. Amália da Piedade Rodrigues urodziła się 1 lipca 1920 roku w Lizbonie, zmarła w tym samym mieście w 1999 roku. Pochodziła z ubogiej rodziny, zamieszkałej w nadrzecznej dzielnicy miasta. Jej artystyczna droga rozpoczęła się od występów w Retiro da Severa, w szczycie kariery miała u swych stóp paryską Olimpię, londyński Savoy i nowojorski Lincoln Center.  

PRASA O FILMIE Kilka miesięcy temu producent Manuel S. Fonseca oglądał film o Edith Piaf w maleńkim kinie w Lizbonie. Na koniec pokazu widownia wstała i biła brawo. Tam właśnie zrodził się pomysł filmu "Amálię. Królową fado", który opowiada o ikonie fado pochodzącej z biednych dzielnic Lizbony, która do swojej śmierci w 1999 sprzedała 20 milionów płyt. F.P. Pelinard-Lambert ? "Le film fran?ais" "Amália: Portugalia odnalazła swoją Piaf Amália Rodrigues, piosenkarka, która rozsławiła portugalską melancholijną muzykę fado na całym świecie, znowu przyciąga tłumy ? tym razem na kontrowersyjny film o jej życiu. Znana w Portugalii po prostu jako Amália, zmarła w październiku 1999 roku. Jej ojczyzna ogłosiła wtedy trzy dni żałoby narodowej i zawiesiła kampanię wyborczą. Amália Rodrigues to głos nie tylko rozpoznawalny, ale także niepowtarzalny. Film używa więc oryginalnych nagrań z jej występów. Dla Sandry Baraty Belo rola ta była wielkim wyzwaniem. "Ona jest nadal obecna w naszej pamięci. Bycie Portugalczykiem jest równoznaczne z kochaniem Amálii". BBC NEWS, 29 grudnia 2008

Carlos Coelho da Silva - reżyser. Pierwszym wyzwaniem, było stworzenie filmu o Amálii... o Amálii i o śmierci. Drugie wyzwanie, przed którym stanąłem, jako reżyser, to stworzenie filmu o Amálii i o jej radości życia. To pierwszy film biograficzny o tej największej piosenkarce portugalskiej, w którym fado łączy się z poruszającą, nieopowiedzianą wcześniej historią. To niewidoczne życie Amálii Rodrigues, od początków w zupełnej nędzy do największych scen świata. Obiektyw rejestruje publiczne i prywatne chwile, które były inspiracją dla niepowtarzalnego stylu artystki. Jeszcze raz będzie nam wolno zobaczyć te czerwone usta i emblematycznie bladą twarz. (?) Czas na nowo odkryć ten tajemniczy uśmiech i poprzez kino pokazać, wszystkie uczucia ukryte przez dziesiątki lat w jej duszy. Dobry scenariusz, najlepsi portugalscy aktorzy i szybka narracja przedstawiają nam konflikty jej życia. To było trzecie wyzwanie "Amálii" - jak pokazać różne okresy czasu od lat trzydziestych do lat osiemdziesiątych, jak tchnąć w nie życie i nadać im psychologiczną głębię. Sandra Barata Belo - odtwórczyni roli tytułowej. Musiałam zobaczyć Amálię, zrozumieć Amálię i poczuć Amálię w swoim wnętrzu, żeby móc ją reprezentować. Nigdy nie zamierzałam jej naśladować, ale raczej odtworzyć część tego, co mogło być jej życiem. Jako kobieta, musiałam ją zrozumieć... Zaczęło mieć to sens i wypełniać moją wyobraźnię.