Rok 1877. W Ozlju przychodzi na świat głuchoniema Slava Raškaj, która stanie się jedną z najwybitniejszych osobistości chorwackiego malarstwa przełomu XIX i XX wieku. Film nie jest jednak biografią malarki; reżyser koncentruje się na nieszczęśliwej miłości Slavy do Beli Čikoša, jej nauczyciela malarstwa, który ze względu na społeczne konwenanse odtrąca miłość swojego życia.