„Koreański tradycyjny łuk jest bronią, z której można przeszyć człowieka. Ale równocześnie jest smyczkowym instrumentem, którego muzyka może zachwycać otoczenie. Jego posiadaczem jest sędziwy rybak, mieszkaniec starego wraku, zakotwiczonego z dala od lądu, na pełnym morzu. Stary wychowuje dziewczynę i niecierpliwe czeka na jej siedemnaste urodziny, by wziąć z nią uroczysty ślub. Zamyślone kino Kim Ki-duka (reżysera „Wiosny, lato, jesień, zima… i wiosna”) z jego przekonaniem o sensowności świata i z jego zapatrzeniem na piękno natury i dobroć człowieka.” Jerzy Płażewski, Kino  Najnowsze dzieło Kim Ki-Duka, twórcy filmów Wiosna, lato, jesień, zima... i wiosna, Pusty dom, Samarytanka.  Film prezentowany na MFF w Cannes 2005 w sekcji „Tydzień Krytyki”.

„Najnowszy film Kim Ki-duka, podobnie jak Jego poprzednie dzieła, zachwyca alegorycznym sposobem opowieści i prostą techniką filmową.” Hollywood Reporter „Czysta, niewinna miłość. Czy taka istnieje w naszym świecie?” Variety

Mała dryfująca na morzu łódź rybacka. Mieszkający na niej starzec od lat opiekuje się młodą dziewczyną. Zamierza ją poślubić, gdy ta skończy 17 lat. Pewnego dnia na barkę trafiają rybacy i chłopak z miasteczka…. Ich uwagę przykuwa zniewalająca uroda dziewczyny. Chłopak zechce zabrać ją ze sobą. Czy starzec pozwoli jej odejść? * * * * * Łuk - używany głównie do polowań - to śmiercionośne narzędzie, symbol władzy. Wygląda niepozornie, jednak siła, jaka w nim drzemie, jest ogromna… Łuk w filmie Kim Ki-duka nie jest zwykłym narzędziem. Symbolizuje siłę, która chroni przed złem tego świata. To również rytualny instrument muzyczny, jak też talizman starca-szamana pomagający w przewidywaniu przyszłości.

Studiował sztuki piękne w Paryżu. Po studiach wrócił do Korei, gdzie rozpoczął karierę jako scenarzysta, a następnie reżyser. Już jego pierwszy film, The Crocodile (1996), spotkał się z dobrym przyjęciem krytyki. Bohaterowie jego filmów zwykle pochodzą z nizin społecznych. Na pierwszy rzut oka trudno im zyskać sympatię widza, jednak reżyserowi udaje się przedstawić ich pozytywne strony, pokazać drzemiące w nich niewinność czy dobroć. Charakterystycznym motywem obecnym w filmach Kim Ki-duka jest prostota formy i skromne dialogi. Reżyser, z jednej strony, tłumaczy to faktem, iż bardziej ceni sobie wizualny efekt, jaki osiąga film poprzez starannie dobrane zdjęcia. Z drugiej zaś strony, ograniczone do minimum dialogi tłumaczy obawą o błędy w tłumaczeniu z koreańskiego. Filmy Kim Ki-duka są pokazywane na festiwalach całego świata i zdążyły wyrobić sobie dobrą markę, przyciągając coraz większą publicz-ność. Łuk jest dwunastym filmem reżysera. Filmografia 2004 PUSTY DOM / 3-IRON Złoty Lew za Najlepszą Reżyserię na MFF w Wenecji SAMARYTANKA / SAMARITAN GIRL Złoty Niedźwiedź za Najlepszą Reżyserię na MFF w Berlinie 2003 WIOSNA, LATO, JESIEŃ, ZIMA... I WIOSNA Nagroda Publiczności na MFF w San Sebastian 2002 THE COAST GUARD 2002 BAD GUY 2001 ADDRESS UNKNOWN 2000 REAL FICTION 2000 THE ISLE 1998 BIRDCAGE INN 1997 WILD ANIMAL 1996 THE CROCODILE

Jeon Sung-hwan - starzec Myślałem, że tak długo jak długo będę trzymał łuk, będzie moja… Sześćdziesięcioletni mężczyzna znajduje młodą dziewczynę i opiekuje się nią, czekając cierpliwie, aż ta skończy 17 lat. Wtedy będzie mógł się z nią ożenić. Przy pomocy łuku chroni ją przed pełnym zła światem zewnętrznym i rybakami wynajmującymi łódź. Kiedy jednak dziewczyna zakochuje się w studencie, magiczny łuk na nic się zda. Starzec nie pogodzi się ze stratą… Han Yeo-reum - dziewczyna Jego łuk przeszkadza mi w odkrywaniu świata. Ma 16 lat i przygotowuje się do poślubienia sześćdziesięciolatka. Łuk starca chroni ją przed natarczywością innych mężczyzn. Kiedy jednak spotyka studenta i postanawia opuścić starca, ten sam łuk zostaje wycelowany w jej stronę. Wystąpiła w poprzedniej, znakomitej produkcji Kim Ki-duka Samarytanka / Samaritian girl.

Natura Scenografię filmu tworzą morze i stara łódź rybacka. Reżyser wybrał morski pejzaż miasteczka Euolwang na wyspie Youngjong, znalazł statek – na którym miała zamieszkać dziewczyna ze starcem – i wypłynął nim w morze. Łódź zamieniła się w plan zdjęciowy. Dzięki jego wysiłkom widz podziwia wspaniałe, tajemnicze obrazy czystego, lazurowego nieba, bezmiar oceanu, a na nim stary rybacki statek z obrazami Buddy na burtach i powiewający-mi na wietrze kolorowymi chorągiewkami chroniącymi mieszkańców przed złem. 17 dni na morzu Zdjęcia do filmu rozpoczęły się na początku stycznia 2005 roku i trwały 17 dni. Odbywały się w bardzo trudnych warunkach atmosferycznych. Wiatr i lodowate morze mocno dawały się we znaki. Nie było warunków do odpoczynku, czy też możliwości przyrządzenia porządnego posiłku. Na niewielkim statku musiała pomieścić się ekipa ponad 50 osób wraz ze sprzętem. Trudności te, jak też sąsiedztwo bazy wojskowej, obligowały do restrykcyjnego przestrzegania m.in. takich zasad jak: noszenie kamizelki ratunkowej czy bezwzględne wykonywanie poleceń służby bezpieczeństwa na wypadek ostrzału ze strony bazy wojskowej. Tajemnica Łuku Tytułowy łuk ma wiele znaczeń, a sam przedmiot jest oczywiście najważniejszym rekwizytem w filmie. Rekwizytor pracujący z reżyserem początkowo proponował powierzenie wykonania łuku rzemieślnikowi, ale Kim Ki-duk w końcu zadowolił się tradycyjnym, zakupionym w sklepie łukiem. Wizerunek Buddy Przed rozpoczęciem zdjęć ekipa poświęciła wiele czasu na pracę nad wyglądem łodzi rybackiej. Efektem tych wysiłków było przeobrażenie zwykłego kutra w statek zdolny stawić czoła oceanowi, którego wąska kabina mogła pomieścić starca i dziewczynę. Na potrzeby scen przepowiadania przyszłości, w któ-rych dziewczyna jest wahadłem na tle umieszczonego na burcie statku malowidła Buddy, reżyser zaangażował malarza Junga Byung-gooka. Ten wykonał bardzo trudną pracę na kołysanej przez fale łodzi. Scena przepowiadania przyszłości okazała się jedną z najbardziej poruszają-cych w filmie, przydając mu jednocześnie aury wyjątkowości i tajemniczości. Muzyka Już na etapie pisania scenariusza Kim Ki-duk planował wykorzystać łuk jako instrument muzycz-ny. Mając świadomość trudności związanych z tym pomysłem postanowił zaangażować koreańskiego skrzypka ludowego. Kiedy przypadkiem usłyszał Kang Eun-ila stwierdził, że wy-konuje on muzykę stworzoną do tego filmu. W efekcie, w filmie w tych scenach, w których starzec gra na łuku, znalazły się jego dwa utwory: “Fade Out” oraz “Soaring”.