Sharon Stone oczywiście przeżyła pojedynek z Russellem Crowem, jak to było do przewidzenia. To w sumie okay, chociaż można się w tym tricku do paru detali przyczepić. Niemniej jednak, rozwaliła potem większość miasta dynamitem, ale nie zabiła przy tym nikogo niewinnego?? Albo niewinni zginęli off-screen i ona jest wtedy przez to tak samo zła i niemoralna jak Gene Hackman. Do tego rozwaliła dorobek życia wielu niewinnym ludziom, którzy i tak już wiele wycierpieli.

Oczywiście Russell Crowe rozwaloną ręką zabija wszystkich snajperów jednocześnie... Potem z dymu wyłania się Sharon Stone, jako "silna i niezależna kobieta" na jaką ją wykreowano w tym filmie i dwukrotnie okazuje się oczywiście dużo szybsza od legendy pojedynków jakim był w tym filmie Gene Hackman. Nigdzie nie było pokazane, ani nawet zasugerowane, że ona była takim arcymistrzem pojedynków jak on. Jeśli reżyser chce zbudować bohatera czy bohaterkę jako mistrza fachu, to świetnie, ale trzeba to właśnie zbudować, a nie wyciągnąć wiadomo skąd. Na koniec ona odjeżdża na koniu ku zachodzącemu słońcu...

Film miał dużo dość poważnych wątków, które wcale nie były pastiszem czy parodią, ale końcówka wyszła jak z komiksu dla dwunastolatków, jakby została napisana przez innego reżysera niż pierwsze 95% filmu.