Historia walki z nałogiem trzydziestokilkuletniego Michała. Jacek Bławut towarzyszy mu z kamerą w jego ogołoconym ze wszelkich sprzętów mieszkaniu, w chwilach upadku, w szpitalu, ale przede wszystkim pokazuje próby bohatera wyjścia z nałogu i w konsekwencji zawrócenia z drogi do śmierci. Michał uczestniczy w spotkaniach AA, ma jeszcze kilku przyjaciół z dawnych czasów. Czy uda się znaleźć dość siły by powstrzymać się od picia i uwolnić się od tytułowego "Szczura w koronie", delirycznej wizji Michała?

Film przedstawia kilkumiesięczną przyjaźń reżysera (który wprawdzie ani razu nie pojawia się na ekranie, ale bohaterowie stale zwracają się do stojącego za kamerą „pana Jacka”) z 32-letnim Michałem Maludą, mieszkańcem Zgierza, dotkniętym ciężką chorobą alkoholową. Michał jest człowiekiem samotnym, nie może przeboleć śmierci babci, nie utrzymuje kontaktu z matką, nie wie nawet, kto jest jego ojcem. Kiedy zgłasza się do szpitala, na pytanie, kto jest dla niego najbliższą osobą, odpowiada: „Pan Jacek”. Pomagają mu też Staszek i Jerzy, starsi koledzy z klubu Anonimowych Alkoholików. Ale jest za późno, Michałowi nie da się już pomóc. Po zgłoszeniach do szpitala na kolejne leczenie odwykowe, Michał wraca do mieszkania (ogołoconego już nawet z „kontaktów”: wszystko sprzedał na alkohol) i wpada w następny pijacki ciąg. Toteż drugim bohaterem filmu jest tytułowy „szczur w koronie”: wizja deliryczna, ucieleśnienie pijackiej śmierci.

32-letni Michał cierpi na śmiertelną chorobę: jest alkoholikiem.
W młodości próbował różnych trunków. Pił piwo, wódkę, tanie czerwone wino. I denaturat, biały i niebieski. Najpierw sprzedawał to, co w domu było najmniej potrzebne. Potem to, co było podwójne. Po co kolorowy telewizor, skoro jest czarno-biały? Po co telewizor w ogóle, skoro jest wieża stereo? Teraz w mieszkaniu Michała jest tylko łóżko. W pokoju dziennym, pod sufitem, jaskółki uwiły gniazdo.
Kamera Jacka Bławuta podąża krok w krok za głównym bohaterem Michałem, rejestrując jego zmagania z alkoholizmem.
W 2005 roku reżysera wyróżniono nagrodą Grand Prix łódzkiego Festiwalu Mediów "Człowiek w zagrożeniu" i Nagrodą Prezesa Stowarzyszenia Filmowców Polskich na Krakowskim Festiwalu Filmowym. "Szczur w koronie" zdobył nagrodę publiczności w kategorii najlepszego filmu dokumentalnego na wrzesińskich Prowincjonaliach w 2006.